Janowe świadectwo o Jezusie

Dla autora czwartej ewangelii Jezus Chrystus jest ostatnim i definitywnym słowem Boga skierowanym do ludzkości.

Syn jest objawieniem i doskonałym wykonawcą woli Ojca (J 4,34). Nie strzeże jednak zazdrośnie tego, co posiada, co łączy Go z Ojcem, a co stanowi Jego istotę i dzięki czemu „żyje” (J 6,57). Z Modlitwy Arcykapłańskiej wynika, że Jego wolą jest przekazanie wszystkiego, uczynienie ludzi uczestnikami całego tego niezwykłego bogactwa życia. Jest to rozlewanie się daru Ojca przez Syna: „Objawiłem imię Twoje ludziom” (J 17,6). „Ja im przekazałem Twoje słowo” (J 17,14). „I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy” (J 17,22). Jezus objawia ludziom miłość, jaką Ojciec umiłował Go „przed założeniem świata” (J 17,24), aby nią żyli: „aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich” (J 17,26). Realizuje się to wtedy, gdy Jednorodzony Syn w nich przebywa. To jest Jego największe pragnienie: „Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej” (J 15,9). Nauka o Bożym synostwie, ofiarowanym ludziom w Chrystusie, stanowi centralny punkt radosnego orędzia w czwartej Ewangelii.

F. Gryglewicz, Teologia Dziejów Apostolskich, Listów Katolickich i Pism św. Jana Ewangelisty (), Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL 1986, s. 92-93; A. Paciorek, Ewangelia umiłowanego ucznia, Lublin: Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 2000, s. 157-186; A. Paciorek, Ewangelia według św. Jana. Tłumaczenie, wstęp i komentarz, Lublin: Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego 2000, s. 61.156; St. Mędala, Ewangelia według Świętego Jana. Rozdziały 1-12. Wstęp – Przekład z oryginału – Komentarz (NKB, IV/1), Częstochowa: Edycja Świętego Pawła, 2010, s. 208-213.

St. Mędala, Ewangelia według Świętego Jana. Rozdziały 13-21. Wstęp – Przekład z oryginału – Komentarz (NKB, IV/2), Częstochowa: Edycja Świętego Pawła, 2010, s. 33.

A. Salas, Ewangelia wg św. Jana. Jezus – Ten, który stwarza nowego człowieka, Częstochowa: Edycja Świętego Pawła 2002, s. 18-19.

Por. St. Mędala, Chrystologia Ewangelii św. Jana, Kraków: Instytut Teologiczny Księży Misjonarzy 1993, s. 236-315.

Por. L. Stachowiak, Ewangelia według św. Jana. Wstęp – przekład z oryginału – komentarz (PŚNT, IV), Poznań-Warszawa: Pallottinum 1975, s. 83.

« 7 8 9 10 11 »
DO POBRANIA: |
oceń artykuł Pobieranie..