Panny mądre i głupie (Mt 25,1-13)

Zwyczaje weselne w Izraelu

Małżeństwo w czasach Jezusa zawierane było w dwóch etapach. Pierwszy z nich nosił nazwę erusin – były to swoiste zaręczyny, podczas których zawierano umowę małżeńską. Dokonywali tego rodzice. Takie zaręczyny były jednak czymś więcej niż jest to we współczesnym czasie. Były to prawdziwe zaślubiny. Od momentu spisania traktatu małżeńskiego zaślubiona para stawała się rzeczywistym małżeństwem, które mogło być zerwane jedynie rozwodem (zob. Mt 1,19). Drugi etap noszący nazwę nissuin odbywał się mniej więcej w rok później i łączył się z uroczystością weselną. Od tego czasu małżonkowie rozpoczynali wspólne życie.

Przypowieść o pannach mądrych i głupich zawiera elementy drugiego etapu. Uroczystości te były poprzedzone dwiema procesjami: orszakiem towarzyszek narzeczonej (Ps 45,13-15; 1 Mch 9,7) oraz orszakiem, jaki tworzyli narzeczony i jego towarzysze (1 Mch 9,39; zob. Mt 9,15). Najczęściej sam obrzęd weselny odbywał się w domu pana młodego (zob. Mt 22,1-14). Zawarte małżeństwo świętowano przez kilka dni (ubodzy przez trzy – zob. J 2,1-10; ludzie bardziej zamożni przez siedem; zob. Rdz 29,27; Sdz 14,12).