Przypowieść opowiada o przyjściu pana młodego na uroczystość weselną. Ponieważ uroczystości odbywały się zasadniczo w domu rodziców pana młodego, czekano na niego przed domem albo w domu. Najczęściej narzeczony zabierał swoją przyszłą żonę z domu jej rodziców, i przeprowadzał do domu rodziców. Tam odbywały się uroczystości weselne.

Celem jednak przypowieści Mateuszowej nie jest odtwarzanie, czy relacjonowanie tradycji żydowskich – wesela żydowskiego, ale ukazanie tajemnicy królestwa niebieskiego. Stąd też cała historia rozpoczyna się od stwierdzenia: „królestwo niebieskie podobne jest do” – nie tyle do dziesięciu panien, co do historii, która zostanie opowiedziana. Jezus mówi o królestwie niebieskim w jego ujęciu ostatecznym. Tu na ziemi jest ono wędrówką ku Niemu.