A zatem Mesjasz będzie pełen Ducha Bożego?

Tak! Sugeruje to najpierw użyty przez hagiografa czasownik nû^aḥ – „spocznie”, który podkreśla trwałe i stałe wsparcie Ducha Bożego dla Mesjasza, a także czterokrotne występowanie w tym wersecie rzeczownika rû^aḥ oznaczającego „ducha”. Im trudniejsze zadanie do wykonania, tym większej potrzeba mocy od Boga. Dlatego też mesjańskiemu królowi, któremu Jahwe zleca doniosłe zadanie: „światu pełnemu niesprawiedliwości oraz rozdartemu wojnami i niezgodą przynieść doskonałą sprawiedliwość oraz wszechstronny i wieczny pokój” (por. Iz 11,3b-10), obiecuje wyjątkową pomoc w postaci daru Ducha Bożego oraz szczególnych uzdolnień, jakich On udziela (por. Iz 11,2-3a).

Izajasz mówi o jednym darze – „Duch Jahwe” (l. poj. rû^aḥ JHWH), a następnie wymienia sześć różnych Jego nazw, sugerując sześć odmiennych form działania. „Duch Jahwe” – sam będąc darem posłanym przez Boga – jest więc źródłem kolejnych darów. Owe dary zostały pogrupowane w trzy pary:

(a)  „duch mądrości i rozumu”;

(b) „duch rady i męstwa”;

(c) „duch wiedzy i bojaźni Jahwe”.

Mamy zatem trzy pary darów, spośród których pierwsza łączy się z życiem intelektualnym, druga – z praktycznym, zaś trzecia – z duchowym.