Duch Święty w życiu i nauczaniu starotestamentowych proroków.
Czy jednak ono już nie zrealizowało się w Dniu Pięćdziesiątnicy, gdy Duch Święty zstąpił na Apostołów?
Rzeczywiście, św. Piotr podczas swego przemówienia wygłoszonego w dniu Zesłania Ducha Świętego przytacza w całości proroctwo Joela w wersji greckiej (por. Dz 2,17-21) oraz stwierdza uroczyście, że „przebywający w Jerozolimie pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem” są właśnie świadkami spełnienia starotestamentowej zapowiedzi: „Spełnia się właśnie to, co powiedział prorok Joel!” (Dz 2,16). A zatem zapowiedź „wylania Ducha Bożego na wszelkie ciało” spełniła się w epoce rodzącego się Kościoła.
Co więcej, spełnienie przewyższa oczekiwania płynące z zapowiedzi prorockiej. O ile bowiem Joel zapowiadał „wylanie Ducha Bożego na lud wybrany” – Izrael, o tyle w Dniu Pięćdziesiątnicy „Duch Święty zstąpił na nowy lud wybrany” – „Nowy Izrael”. Kościół otrzymał pełnię darów Ducha, by obdarzać nią wszystkich swoich członków, zarówno tych pochodzenia żydowskiego, jak i pogańskiego. A zatem nie tylko wybrane jednostki, nie tylko lud wybrany, ale cała ludzkość partycypuje w obfitości charyzmatycznych darów Ducha Świętego. W ten sposób tekst proroctwa z Księgi Joela najbardziej ze wszystkich tekstów starotestamentowych wprowadza nas w nową epokę działania Ducha Bożego jaką jest czas od przyjścia Jezusa Chrystusa na świat do powtórnego przyjścia Jezusa Chrystusa – czyli Paruzji.