Ważny jest czas. Czy ważne jest również miejsce, w którym to wydarzenie się dokonuje?

Tak, bardzo ważne. Jak czytamy, zgromadzenie apostołów ma miejsce w Jerozolimie. Dla św. Łukasza było istotne aby podkreślić rolę Świętego Miasta. Tutaj zbierali się przecież ludzie, oczekujący pociechy Izraela (por. Łk 2,25.30-32). Tutaj dokonały się wydarzenia paschalne, a Jezus odchodząc nakazał uczniom w Jerozolimie oczekiwać obietnicy Ojca. A równocześnie wypełniają się także proroctwa, szczególnie to Izajaszowe mówiące, że nadejdzie czas gdy Jerozolima będzie domem modlitwy dla wszystkich narodów (Iz 56,5-8). Narody te zgromadzą się właśnie w Świętym Mieście (Iz 66,18-23), a zgromadzenie rozproszonych dzieci Izraela ma być początkiem misji wobec wszystkich narodów.

Wydaje się jednak, że nacisk jest również położony na słowa mówiące o zgromadzonych. Jest powiedziane, że byli „wszyscy razem”.

To ważne stwierdzenie. Trudność egzegetom sprawia słowo „wszyscy”. O jakich wszystkich chodzi? Jak duże było to zgromadzenie? Nie wchodząc w szczegóły[1] możemy stwierdzić, że „wszyscy” to przede wszystkim Apostołowie. Pamiętamy, że chodzi o wydarzenie, które jest wypełnieniem obietnicy Jezusa, która dotyczyła jedynie Apostołów (Łk 24,49; Dz 1,4-5.8). Poza tym, gdy św. Piotr, gdy zaczyna przemówienie, ma obok siebie Jedenastu (Dz 2,14). Przemawia za tym także wzmianka o tym, że ci, którzy otrzymali Ducha Świętego, byli Galilejczykami. Jest to zaś niemożliwe, gdyby chodziło o 120 osób. W takim razie słowo „wszyscy” oznacza przede wszystkim Apostołów, ale także prawdopodobnie jeszcze pewne osoby ściśle z nimi związane (por. Dz 1,14). Nie należy więc wykluczać pozostałych. Musimy bowiem pamiętać, że stu dwudziestu osób wymagali rabini, by mogła powstać gdziekolwiek gmina wyznaniowa, która by posiadała własną radę lokalną, by mogła zaistnieć wspólnota.