Narodzenie Syna Bożego dokonuje się w Betlejem. Wtedy Jezus w sposób widzialny staje się Bogiem z nami.
Dobra Nowina o Narodzeniu Jezusa Chrystusa rozchodzi się – najpierw dociera do ludzi ubogich.
Orędzie Boże dotarło najpierw do pasterzy z okolic Betlejem. Niewątpliwie Łukasz widzi w nich ubogich, którzy są mu niezwykle drodzy i na których mu bardzo zależy. W okresie Nowego Testamentu rabini potępiali pasterzy i pogardzali nimi, gdyż pozostawali z daleka od synagog i nie zachowywali dokładnie przepisów Prawa. Ale takim prostaczkom Bóg zechciał objawić swoją tajemnicę (Łk 10,21).
Słowa anioła stanowią radosne orędzie. Jest to Ewangelia (Łk 1,19; 4,17) skierowana bezpośrednio do pasterzy, ale w rzeczywistości przeznaczona do całego ludu Bożego. Chwała Boga objawia się w miłosiernych czynach. Bóg udziela w obfitości pokoju, który był zapowiadany w dniach zbawienia (Mi 5,4; Iz 9,5-6; 11,6; 53,5; 60,17; 66,12). Bóg bowiem jest źródłem prawdziwego i pełnego zbawienia. Daje je najpierw ubogim (Łk 10,21). Nikomu jednak nie odmawia tego daru. Udziela go ludziom, w których sobie upodobał, czyli tym, na których spoczęła Jego miłość.