Św. Łukasz chce więc pokazać, że wszyscy głosiciele Ewangelii wypełniają tę samą misję.

Tak. To jest bardzo ważna myśl, którą autor Dz zawarł w takiej prezentacji działalności. Jest o oczywiście orędzie dla wszystkich pokoleń chrześcijan, wszystkich pokoleń misjonarzy i apostołów, którzy stali się następcami Dwunastu w wąskim i szerokim sensie. Po dziś dzień wykonują oni dokładnie to samo dzieło, jakie wykonywało Dwunastu na czele z Piotrem. Gdy jednak analizujemy sposób prezentacji działalności Apostołów w Dz, szczególnie cuda jakich dokonują, uświadamiamy sobie rzecz jeszcze ważniejszą. Otóż zauważamy, że cuda jakie dokonują Apostołowie Piotr czy Paweł są bliźniaczo podobne do tych, jakich dokonywał sam Jezus.

Rzeczywiście wiele z nich mogłoby z powodzeniem znaleźć się w Ewangeliach.

Tak właśnie jest, i znowu celowo św. Łukasz komponuje owe opisy w taki, a nie inny sposób. Patrząc na opowiadania mówiące o wskrzeszaniu zmarłych, wyrzucaniu złych duchów czy uzdrawianiu chromych mamy niemal wrażenie, że gdybyśmy zamienili imiona Piotr czy Paweł na Jezus, to niemal niczym opowiadania te nie różniłyby się od tych, które mówią o cudotwórczej działalności Jezusa i nie zdziwilibyśmy się odnajdując je w Ewangeliach.