- Sztuka jest przede wszystkim służebnicą liturgii. Ona nieustannie pochyla się, aby wytłumaczyć trudne prawdy wiary językiem obrazowym, przybliżyć sprawy teologiczne, liturgiczne na język codzienności – przypomniał nauczanie Kościoła ks. dr Piotr Pasek.

Jest kilka dokumentów soborowych, w których znajdziemy wskazania dotyczące sztuki, także są późniejsze wskazania episkopatu. – Mądrość biskupów w Polsce, także biskupa Ablewicza powoduje, że Kościół w Polsce unika tego, co wydarzyło się po soborze we Francji, a mianowicie rozłamu, duchowego rozdarcia – dodał ks. Pasek. Sztuka, zdaniem prelegenta, jest potencjalnym zarzewiem kontrowersji, bo sama ze swej istoty oceniana jest w kategoriach piękna, co wywołuje uczucia, emocje, a jak emocje, to możliwe jest zaburzenie racjonalności, bądź też ukierunkowanie jej ku dobru.

- Wszelkie normy, dokumenty, które dotyczyły zmian posoborowych mamy opublikowane w naszym diecezjalnym piśmie urzędowym „Currenda”. To jest opatrznościowe myślenie ks. biskupa Ablewicza, kurii, że była to integralna, dokładnie prowadzona skarbnica wiedzy i prawa w Kościele tarnowskim – objaśniał ks. Piotr Pasek

Główne założenia nowego podejścia do sztuki w czasach posoborowych to ukazanie tego, że liturgia ma charakter chrystocentryczny. Organizacja przestrzeni świątyni miała być ogólnie rzecz ujmując jednonawowa, żeby przestrzeń podkreślała wspólnotę ludu Bożego. Ołtarz, jako stół ofiarny, staje się dominantą przestrzeni sakralnej. Tych wskazań i wniosków praktycznych jest bardzo wiele. Jednym z nich jest sugestia, by śmiało zasięgać opinii, w kwestiach sztuki sakralnej u znawców, specjalistów w dziedzinie. – Ksiądz arcybiskup ma tu wielkie zasługi, bo nie bał się zlecać projektów architektonicznych odważnym specjalistom, nie bał się podejmować takich realizacji, które były emblematyczne dla wymagań posoborowych i na wskroś nowoczesne – podkreśla ks. dr Piotr Pasek.