Po trzecie, należny szacunek wyraża także natychmiastowe posadzenie królowej-matki na tronie ustawionym obok tronu królewskiego. Z pewnością był to szczególny przywilej, jakim cieszyła się królowa-matka ze względu na jej powiązanie z synem-królem. Świadczy to o jej wielkim dostojeństwie i pozycji na dworze królewskim. Na uwagę zasługuje wzmianka, że tron królowej-matki był ustawiony po prawej stronie królewskiego. Posadzenie kogoś po swej prawicy było wyrazem ogromnego szacunku oraz uznania jego wielkiego autorytetu, czy nawet przyznania mu większej niż sobie godności. 

Po czwarte, w wypowiedzi Salomona zawarta jest gotowość słuchania próśb matki oraz chęć ich spełnienia. Tę gotowość słuchania, gotowość wypełniania poleceń matki wyraża także wcześniej wzmiankowana postawa stojąca króla. Wszytko to świadczy o wielkim autorytecie i szacunku, jakim była darzona królowa-matka ze strony syna-króla. Tego rodzaju postrzeganie było z pewnością powszechne w dawnym Izraelu, czego wyrazem jest przekonanie Adoniasza o wstawienniczej roli Batszeby u syna (zob. 1 Krl 2,17).

Jak widać w świetle przedstawionych analiz, królowa-matka posiadała w strukturze społecznej dawnego Izraela wielkie znaczenie. Jej autorytet wynikał z faktu, że była matką królewskiego potomka, który będąc następcą tronu, obejmował po ojcu władzę królewską. Z tej racji królowa-matka posiadała wielki wpływ na dworze królewskim. Prawdopodobnie jedną z jej funkcji było doradzanie synowi-królowi. Przykład Batszeby pokazuje, że królowa-matka miała bezpośredni, nieograniczony przystęp do syna-króla, który otaczał ją szczególnym szacunkiem. Wyrażało się to w specjalnym ceremoniale dworskim, według którego królowa-matka zasiadała na tronie po prawej stronie syna-króla. Syn zawsze był otwarty na prośby matki, również te o wymiarze wstawienniczym. Królowa-matka natomiast był zawsze gotowa dzielić dole i niedole wraz ze swoim królewskim synem.

Obraz królowej-matki można dostrzec również w Ps 45,10: „Córki królewskie wychodzą ci na spotkanie, królowa w złocie z Ofiru stoi po twojej prawicy”. Po wstępnej lekturze przytoczonego tekstu w pierwszej kolejności nasuwa się interpretacja, że w osobie królowej (hebr. šēḡal - „królowa”) należy widzieć oblubienicę (żonę) króla. Jednakże - jak zauważa M. Rosik - „ani zwyczaje żydowskie, ani przywołanie odpowiednich fragmentów biblijnych nie potwierdzają takiego przypuszczenia” (M. Rosik, „Stoi Królowa po Twojej prawicy” (Ps 45,10) Czy Biblia mówi o Maryi jako królowej?, „Salvatoris Mater” 6/3 (2004), s. 41). Za tezą, że stojącą królową po prawicy króla jest jego matka, przemawia omawiana wyżej scena przyjścia Batszeby do Salomona. Po oddaniu matce należnych jej honorów, Salomon posadził ją na tronie ustawionym po swej prawicy (zob. 1 Krl 2,19). A zatem stojącą po prawej stronie króla jest królowa-matka.