Duch Święty i Moc Najwyższego…

Odpowiadając na pytanie Maryi anioł potwierdza tożsamość Jezusa i wyjaśnia, na czym będzie polegać interwencja Ducha Świętego. Duch Święty i moc Najwyższego oznaczają działanie Boga, w wyniku którego nastąpi poczęcie Jezusa bez naruszenia dziewictwa Maryi. Ewangelista próbuje uzasadnić świętość Jezusa i Jego Boże synostwo, którego źródłem jest poczęcie mocą Ducha Świętego, bez udziału ziemskiego ojca. Świętość Jezusa wynikała z tego, że Duch Święty stworzył Go w łonie Matki[20].

Odpowiadając na pytanie Maryi Anioł niejako otwiera w Jej sercu karty Starego Przymierza i kieruje Jej myśli w stronę Ducha Bożego unoszącego się nad bezładem wód[21]. Dla starotestamentalnych autorów, którzy jeszcze nie doświadczyli pełnego objawienia osoby Ducha Świętego, określeniem „Duch Boży” lub „Duch Pański” oznaczają życiodajne tchnienie, bez którego stworzenie nie może istnieć i się odnawiać (por. np. Ps 33, 6; 104,29-30), oraz moc Bożą, która uzdalnia do działania i osiągnięcia zamierzonego przez Boga celu. Zstąpienie Ducha na wybraną osobę w przekazach starotestamentalnych oznaczało udzielenie nadzwyczajnej siły, uzdalniającej do walki z wrogami w celu obrony narodu wybranego (zob. Sdz 6,34; 11, 29; 14, 5-6), przekazanie prorokom daru wymowy, mądrości, sprawiedliwości (zob. np. Iz 42,1; 48,16; 61, 1; Ez 3, 14), czy też umożliwienie wewnętrznej przemiany (Ps 51, 12-13; Ez 36, 26-27). Samo wyrażenie: „Duch Święty zstąpi na Ciebie” nie tyle określa sposób działania Ducha, ale zapowiada Jego obecność, która zawsze niesie ze sobą skutki przekraczające ludzkie możliwości.

Stwierdzenie „okryje Cię cieniem” (według innych tłumaczeń „okryje Cię jak obłok”) jest aluzją do obłoku spoczywającego nad Arką Przymierza (Wj 40,35) na znak Bożej obecności. Chcąc wyjaśnić znaczenie słów: „moc Najwyższego okryje Cię cieniem” (Łk 1,35), Łukasz nawiązuje do znanego pierwszym chrześcijanom starotestamentalnego opisu obłoku nad Arką Przymierza, aby przekazać, że Maryja jest „żywym przybytkiem, w którym zamieszkuje Bóg” i w ten sposób podkreślić Jej wielkość. Stąd też Maryja jest określana jako Arka Nowego Przymierza. Najwyższy, tak jak w wydarzeniu wyjścia z niewoli egipskiej, ale i później w drodze do Ziemi Obiecanej był „Opiekuńczym cieniem” tak i teraz stanie się to względem Maryi. Znając tę historię Maryja miała świadomość, że to Bóg jest owym „cieniem opiekuńczym”, któremu Izraelici zaufali, a On otoczył ich opieką[22].

Symbol osłonięcia wyraża pełną mocy opiekę Bożą. W tym kontekście zstąpienie Ducha Świętego na Maryję i osłonięcie Jej Bożym cieniem oznacza tajemniczą interwencję Ducha, przychodzącego z wielką mocą. Skutkiem działania tej mocy będzie powołanie do istnienia w łonie Maryi nowego życia. Przekaz św. Łukasza (Łk 1,35), pokrywa się z informacją św. Mateusza (Mt 1,18.20).

Oba powyższe wskazania podkreślają wykluczenie ludzkiego udziału i naturalnego porządku w poczęciu Jezusa. Równocześnie objawia Jego naturę. Poczęcie dokonane dzięki niezwykłej interwencji Bożego Ducha Świętego odsłania najpierw prawdę, że jest On Święty. Poczęte przez Maryję dziecko jest święte, ponieważ pochodzi bezpośrednio od Boga i należy do Boga. Jest prawdziwym „Synem Bożym”, gdyż to sam Bóg jest przyczyną macierzyństwa Maryi. Zrodzony przez Maryję Syn jest Synem Najwyższego.