Jubileusz 400 lat istnienia wiśnicka parafia obchodziła przez cały miniony rok. O rozpoczęciu tych obchodów pisaliśmy tutaj:

GOŚĆ NIEDZIELNY DODANE 15.08.2020 AKTUALIZACJA 16.08.2020

Wiśnickie Te Deum za 400 lat parafii

Mszy św. dziękczynnej przewodniczył bp Stanisław Salaterski, który poświęcił powstałe na tę okoliczność relikwiarium. 

Jak tłumaczy miejscowy proboszcz ks. Krzysztof Wąchała, pandemia pokrzyżowała wiele planów związanych z świętowaniem jubileuszu, tj. wydarzeń kulturalnych i muzycznych, które stałyby się okazją do przypomnienia, zwłaszcza młodemu pokoleniu, ogromu dziedzictwa tego miejsca. Choć - jak zauważa - Nowy Wiśnicz żyje historią swojego miejsca, o niej pamięta i na niej buduje.

- Dziś świadectwo naszej wiary, przywiązania do Boga, Kościoła i Ojczyzny pragniemy upamiętnić obeliskiem 400-lecia zainstalowanym na placu kościelnym od strony wschodniej. Jego autorem i fundatorem jest wiśnicki rodak prof. Czesław Dźwigaj, podchodzący zawsze z ogromną estymą do tego miejsca - wyjaśniał miejscowy proboszcz.

  Pochodzący z Nowego Wiśnicza i darzący to miejsce ogromną estymą prof. Czesław Dźwigaj także był obecny podczas jubileuszowej uroczystości. Beata Malec-Suwara /Foto Gość

Obelisk przedstawiający chrzest Pana Jezusa w Jordanie jest - jak tłumaczył sam autor - nawiązaniem do pierwotnego wezwania parafii, erygowanej 6 maja 1620 roku, która obok Maryi Wniebowziętej ma jeszcze jednego patrona - św. Jana Chrzciciela. Choć przez wiele lat, a może i parę wieków tego nie akcentowano, w dokumentach obecny proboszcz znalazł tego ślad.

  Obelisk przedstawiający chrzest Pana Jezusa w Jordanie jest - jak tłumaczył sam autor - nawiązaniem do pierwotnego wezwania parafii, erygowanej 6 maja 1620 roku. Beata Malec-Suwara /Foto Gość

Na nowym obelisku zaakcentowany został także chrzest Polski, wiernej swemu dziedzictwu przez ponad 1050 lat pod różnymi godłami. Umieszczone zostały nazwiska kolejnych prebendarzy, proboszczów i administratorów wiśnickiej parafii. O wierze i płynącej z niej sile przypominają trzej archaniołowie - św. Michał podkreślający, że Bóg jest pierwszy, św. Gabriel wskazujący na wartość słowa i św. Rafał mówiący o uzdrawiającej mocy łaski Bożej.

Znalazł się na jubileuszowym pomniku ponadto zapis pieśni jubileuszowej dedykowanej Pani Zielnej Wiśnickiej. Autorem jej tekstu jest prof. Czesław Dźwigaj, a muzykę do niej skomponował także obecny na wczorajszej uroczystości prof. Janusz Blecharz. Pieśń tę można było usłyszeć w wykonaniu miejscowego chóru Canon.

  Jubileuszową pieśń na cześć Wiśnickiej Pani ułożoną przez prof. Czesława Dźwigaja, do której muzykę skomponował prof. Janusz Blecharz, wykonał miejscowy chór Canon. Beata Malec-Suwara /Foto Gość

Obelisk upamiętniający 400 lat istnienia wiśnickiej parafii pobłogosławił 9 maja bp Stanisław Salaterski, który także przewodniczył Mszy św. na zakończenie dostojnego jubileuszu. W darze ołtarza parafia otrzymała ponadto nowy kielich mszalny wykonany przez prof. Czesława Dźwigaja, a rodzice dzieci pierwszokomunijnych ofiarowali odnowioną monstrancję.

  Nowy kielich mszalny - dar prof. Czesława Dźwigaja dla parafii, w rękach kolejnego wiśnickiego rodaka ks.infułata Adama Kokoszki. Beata Malec-Suwara /Foto Gość

Mszę św. koncelebrowali wraz z biskupem i miejscowym proboszczem kapłani rodacy - ks. infułat Adam Kokoszka, ks. prał. Tadeusz Bukowski, a także ks. prał. Tadeusz Kluba oraz dziekan wiśnickiego dekanatu ks. prał. Ryszard Kołodziej. Wzięli w niej udział przedstawiciele miejscowych władz, posługujące w parafii siostry zakonne, rodaczka s. prof. dr hab. Adelajda Sielepin CHR i licznie zgromadzeni ze względu na pandemię głównie wokół kościoła parafianie.

Biskup życzył miejscowym, by 500-lecie parafia mogła przeżywać w większej swobodzie, bez masek, ograniczeń i pandemii, zapewniając, że wiara rozwijająca się na tak mocnym i autentycznym fundamencie na pewno przetrwa, a przekazana następnym pokoleniom będzie przynosić owoce. - Matka Najświętsza bez wątpienia się o to zatroszczy - zapewniał, a bazując na liturgii słowa i wymowie obelisku, wskazywał, co jest siłą 400-letniej wiśnickiej parafii i o czym trzeba pamiętać, jeśli przyszłość ma być równie szlachetna jak jej teraźniejszość i przeszłość.

Mówił o trosce minionych pokoleń i jedności w podejmowanych wspólnie dziełach dla Bożej chwały i ludzkiego pożytku, o życiu rodzin według modelu Świętej Rodziny sprawdzonego przez dwa tysiące lat istnienia chrześcijaństwa. Zwrócił uwagę na miłość, która jest znakiem rozpoznawczym chrześcijan, a jej przejawów w dziejach wiśnickiej wspólnoty również nie brak od początku jej istnienia, kiedy to Lubomirski, fundując kościół, założył szpital/przytułek dla ubogich, co było zwyczajem tamtych czasów i jednym z wymiarów istnienia każdej parafii na naszej ziemi.

- Tę troskę o drugich przejęły kolejne pokolenia, ucząc dzielenia się chlebem, pracą, mądrością z innymi. Podkreśleniem tej postawy życia dla innych jest ponadstuletnia obecność sióstr w waszej wspólnocie parafialnej czy duszpasterska troska parafii o osadzonych przebywających z różnych powodów i od wielu lat w więzieniu zorganizowanym w murach dawnego klasztoru - zauważył bp Stanisław Salaterski.

Zwrócił uwagę na świadectwo życia zgodne z wyznawaną wiarą, przywołując przykład kapłanów wywodzących się z tej wspólnoty, a także na urodzajność tej ziemi w ludzi talentów niezwykłych. - To wszystko jest świadectwem współpracy z Bożą łaską i wierności Ewangelii, odpowiedzialności za swoje czyny przed Bogiem i pokoleniami, które w nasze ślady wstępować będą. To proste zasady i prawdy, a pomagają człowiekowi dokonywać dzieł wiekopomnych - dodał.

Gratulował parafii jubileuszu i wszystkich dzieł duchowych i materialnych, które te 400 lat wypełniają. - Pandemia sprawiła, że nie możemy zbyt okazale świętować, ale radości w sercu, dumy i wdzięczności przed Panem Bogiem nic nie ogranicza i nie tłumi - wskazywał.