Zmarła Emilia Słaby - mama biskupa, dwóch księży i szafarza
Ze stanowczością mówiła, że ich powołania to żadna jej zasługa. Wyrośli na codziennej rodzinnej modlitwie.
Zmarła Emilia Słaby - mama bp. Józefa Słabego CSsR, ordynariusza Prałatury Terytorialnej Esquel w Argentynie oraz o. Macieja Słabego CSsR i o. Stanisława Słabego CSsR, a także nadzwyczajnego szafarza Najświętszego Sakramentu Tadeusza Słabego. Jej pogrzeb odbędzie się w piątek 9 września o godz. 12 w kościele parafialnym w Żeleźnikowej.
"Nie jestem uczona i kształcona. Jestem prostą kobietą, jak umiałam, tak wychowałam. Ktoś po studiach może zrobiłby to lepiej, ale dzięki Bogu i Matce Najświętszej dobre dzieci mam" - mówiła nam kilka lat temu pani Emilia, która wraz z mężem Józefem wychowali dziewięciu synów i jedną córkę. Ze stanowczością podkreślała, że powołanie ich synów, to żadna ich zasługa, ale Boża sprawa. Kiedy dzieci były małe, nie było im lekko, zwłaszcza kiedy budowali dom, bo w jednym pokoju trudno było się pomieścić.
Dzięki temu uważali, że ich dzieci są pracowite i wrażliwe na trud innych. "Niby się mówi: wierz w siebie, będziesz w niebie, ale jak na mój rozum to nieprawda. Trzeba zaufać Panu Bogu i wtedy wszystko idzie lżej" - uważała pani Emilia.
Małżeństwo wszystkie swoje trudy i radości powierzało Bogu i Matce Najświętszej. Kiedyś katecheta z Żeleźnikowej poszedł do państwa Słaby i będąc już pod ich domem, usłyszał, jak wspólnie modlą się na głos. "Nie chciał im przeszkadzać, ale trwało to tak długo, że w końcu się wrócił" - opowiadał nam swego czasu ks. Wiesław Skrabacz, proboszcz w Żeleźnikowej.
Stałe modlitwy państwa Słaby to był Różaniec, Litania do Matki Bożej, Anioł Pański i na koniec Modlitwa św. Bernarda. "Do dziś codziennie wieczorem modlimy się wspólnie. Ile nas w domu jest, ale my obydwoje zawsze" - mówiła nam kilka lat temu pani Emilia, wskazując na męża.
W ich domu zawsze obecny był obraz Matki Bożej Tuchowskiej. Kupił go dziadek pani Emilii w 1904 roku w czasie koronacji cudownego wizerunku. W młodości uczestniczyła w organizowanych wówczas pieszych pielgrzymkach z Żeleźnikowej do Tuchowa.
Czytaj także:
-
Jak to na wojence ładnie. Czy lukrowanie realistycznego obrazu wojny jest receptą na dobre kino? Prawica niezbyt szczelnie cenzurowała scenariusze polskich filmów?
-
Podchody wojenne. Czy Iran szykuje grunt do otwartej konfrontacji z Izraelem? Iran zaatakował Izrael, Izrael odpowiedział atakiem. Taki scenariusz dotąd wydawał się gwarancją pewnego kataklizmu na Bliskim Wschodzie. Tymczasem „rozeszło się po kościach”. Dlaczego najbardziej niebezpieczna w regionie wymiana ognia okazała się – na razie – tylko taktycznym teatrem?
-
„Dignitas infinita” – w połowie drogi Ogłoszona przez watykańską Dykasterię Nauki Wiary deklaracja o godności człowieka Dignitas infinita („Nieskończona godność”) to ważny dokument. I bardzo potrzebny zwłaszcza w kontekście współczesnych form ataku na godność ludzi.
-
1 Biskup Artur Ważny został biskupem diecezji sosnowieckiej
-
2 Nie konserwujcie bylejakości
-
3 Lepiej płonąć, niż się tlić
-
4 Zróbcie wszystko, żebyście doszli do nieba. Łaski wam nie braknie
-
5 Znać Go i słuchać, oddać Mu swój grzech i przyjąć Jego życie
-
6 WiaryGodni
-
7 Prezbiterium katedry się zapełnia
-
8 Przygoda zaczyna się za progiem
-
9 Co znaczy żyć w Kościele?
-
10 Co to duchowy wymiar człowieka?
-
11 Święte rodziny zmienią oblicze świata
-
12 O czym myśli młodzież
-
13 Historii nie zmienimy, ale tyle możemy - stać na straży pamięci i odzyskać tę skradzioną
-
14 Nie bójmy się prosić o pomoc
-
15 Z Serca do serca
