Natchnienie we wskazaniach Papieskiej Komisji Biblijnej

Gwarantem prawdziwości Ewangelii jest natchnienie przez Ducha Świętego.

Niezwykle ważnym elementem tej szczególnej komunikacji – fundamentem natchnienia – jest wiara autora biblijnego. „jedynie dzięki żywej wierze w Niego i doznając Jego miłości, można przyjąć dar Boży i dać o nim świadectwo. Stwierdzamy zatem, że główne przesłanie (»prawda«) i sposób otrzymania go, aby o nim złożyć świadectwo (»natchnienie«) wzajemnie się warunkują”[13].

Natchnienie jest szczególną relacją z Bogiem (z Jezusem), wewnątrz której daje On autorowi ludzkiemu mówić – poprzez swojego Ducha – to, co On sam chce zakomunikować ludziom. A zatem księgi Pisma Świętego, podkreśla dokument Komisji, są spisane pod natchnieniem Ducha Świętego. Bóg jest ich autorem, ponieważ posługuje się wybranymi ludźmi, działając w nich i przez nich. Z drugiej też strony, zaznacza dokument, wybrani przez Boga ludzi piszą jako prawdziwi autorzy.

Osobista relacja z Bogiem (Synem Bożym) jest charakterystyczną cechą natchnienia. Kolejne cechy, które wskazuje dokument, to wskazanie, iż w relacji tej autor otwiera się i przyswaja sobie różne sposoby, według których Bóg się objawia (stworzenie, historia, obecność, wydarzenie Jezusa). Punktem kulminacyjnym w ekonomii Bożego objawienia jest posłanie Syna, Jezusa i relacja osobista z Bogiem, bądź sposób, w jaki się On objawia. Natchnienie, wskazują członkowie komisji, jest z jednej strony takie same dla wszystkich ksiąg biblijnych, a jednocześnie jest zróżnicowane z powodu ekonomii Bożego objawienia[14].

Pisząc o właściwym sposobie przyjmowania ksiąg natchnionych członkowie Papieskiej Komisji podkreślają, że „studiując natchnienie ksiąg Pisma świętego, widzieliśmy niestrudzoną troskę ze strony Boga, aby rozmawiać ze swoim ludem, i zwróciliśmy uwagę na Ducha, w którym księgi te zostały spisane. Trosce Boga powinna odpowiadać głęboka wdzięczność człowieka, która objawia się w żywym zainteresowaniu i w wielkiej uwadze poświęcanej słuchaniu i zrozumieniu tego, co Bóg chce nam zakomunikować. Duch, w którym księgi zostały spisane, chce być Duchem, w którym tychże ksiąg słuchamy. Prawdziwi uczniowie Jezusa, głęboko poruszeni wiarą w ich Pana, napisali księgi Nowego Testamentu. Księgi te pragną znaleźć posłuch u prawdziwych uczniów Chrystusa (por. Mt 28,19), przenikniętych żywą wiarą w niego (por. J 20,31). Jesteśmy wezwani do czytania pism Starego Testamentu razem z Jezusem zmartwychwstałym i w odniesieniu do niego, kierując się wskazówkami, jakich udzielił swoim uczniom (por. Łk 24,25-27.44-47). Także dla studium naukowego ksiąg Pisma świętego, prowadzonego nie na sposób neutralny, lecz w zgodzie z podejściem teologicznym, koniecznie trzeba uwzględniać natchnienie. W rzeczy samej, kryterium autentycznej lektury wskazuje nam Dei Verbum, stwierdzając, że „Pismo św. powinno być czytane i interpretowane w tym samym Duchu, w jakim zostało napisane” (n.12). Nowoczesne metody egzegetyczne nie mogą zastąpić wiary, ale mogą okazać się niezwykle owocne dla teologicznego zrozumienia tekstów, jeżeli są stosowane w kontekście wiary”[15].

 

[1] Papieska Komisja Biblijna została ustanowiona przez papieża Leona XIII 30 października 1902 roku. Składa się z kardynałów i konsultorów. Od 1971 roku Komisja stała się częścią Kongregacji Nauki i Wiary. Celem jej działania miał być rozwój studiów biblijnych w Kościele Katolickim oraz troska o ich wierność Magisterium kościelnemu. Komisja ma także uprawnienia do nadawania tytułów akademickich w zakresie nauk biblijnych. Zob. W. Linke, Natchnienie i prawda Pisma Świętego, s. 34-44.

[2] Instrukcja Santa Mater Ecclesia, (1964 r.), EB 653.

[3] Instrukajca De Sacra Scriptura et Christologia, (1984 r.), EB 1014.

[4] Interpretacja Biblii w Kościele. Dokument Papieskiej Komisji Biblijnej z komentarzem biblistów polskich, red. R. Rubinkiewicz, Warszawa 1994, s. 61.

[5] Zob. Papieska Komisja Biblijna, Naród żydowski i jego Święte Pisma w Biblii chrześcijańskiej, Kielce 2002.

[6] Tamże, n. 5.

[7] Papieska Komisja Biblijna, Natchnienie i prawda Pisma Świętego. Słowo, które od Boga pochodzi i mówi o Bogu, aby zbawić świat, Kielce 2014. Zob. H. Witczyk, Nowe ujęcie natchnienia i prawdy Pisma Świętego, w: Natchnienie Pisma Świętego w świetle świadectwa tekstów o nich samych, red. M. Wróbel, Lublin 2017, s. 45-46.

[8] Natchnienie i prawda Pisma Świętego, n. 4.

[9] Kardynał G. Müller, Przedmowa, w: Natchnienie i prawda Pisma Świętego, s. 5.

[10] Natchnienie i prawda Pisma Świętego, n. 5.

[11] Natchnienie i prawda Pisma Świętego, n. 5.

[12] Zob. Natchnienie i prawda Pisma Świętego, n. 10.

[13] Natchnienie i prawda Pisma Świętego, n. 9.

[14] Zob. Natchnienie i prawda Pisma Świętego, n. 52; H. Witczyk, Nowe ujęcie natchnienia i prawdy Pisma Świętego, s. 54-55.

[15] Natchnienie i prawda Pisma Świętego, n. 53.

« 1 2 3 4 »
oceń artykuł Pobieranie..