W przybliżeniu można przyjąć, że Stary Testament powstawał przez ponad 1000 lat.
Kodeksy minuskułowe
Obecnie znamy ok. 2700 kodeksów minuskułowych. Były one pisane tak wielkimi jak i małymi literami na pergaminie, a od XIV wieku również na papierze. Oznaczane są kolejnymi cyframi. Zasadniczo zawierają one jedynie tekst Ewangelii. Tylko 50 rękopisów posiada cały Nowy Testament. Znaczna ich liczba oraz rozproszenie po różnych bibliotekach spowodowało, że uczeni usiłowali pogrupować je w rodziny tekstów. Stąd też od nazwisk tych uczonych wyodrębniamy dziś rodzinę kodeksów z Ferrary i Lake.
Pomimo późnego czasu powstania niektóre z tych kodeksów reprezentują bardzo stare teksty. Przy ustalaniu tekstu oryginalnego nie odgrywają jednak znaczącej roli, ponieważ większość z nich posiada prototyp sięgający IX wieku (najstarszym jest kodeks Uspienski z 835 r.). Z ważniejszych tekstów należy wymienić:
- 1 - z XII w. przechowywany w Bazylei. Na nim wzorował się Erazm z Rotterdamu wydając pierwszy tekst krytyczny Nowego Testamentu;
- 33 - z IX w. przechowywany w Bibliotece Narodowej w Paryżu, zwany jest często królową minuskułów. Zdaniem wielu uczonych jest to najlepszy kodeks minuskułowy;
- 61 - z XVI wieku jest znany z tego, iż jako pierwszy z kodeksów greckich zawiera tzw. comma Johanneum (J 5,7-8) zapożyczone z Wulgaty.