Zatem prolog Ewangelii według św. Jana jest tekstem starochrześcijańskim będącym świadectwem refleksji pierwszych chrześcijan nad dziejami Jezusa przed wydarzeniem zwiastowania?

Jeśli skoncentrujemy się jedynie na osobie Jezusa Chrystusa, to zobaczymy, iż prolog Ewangelii Jana składa się niejako z trzech części. Pierwsza – to kwestia preegzystencji – to odpowiedź na pytanie o dzieje Jezusa przed Zwiastowaniem. Druga część kreśli przekaz o zwiastowaniu, o zamieszkaniu Jezusa między nami, trzecia mówi o Jego widzialnych narodzinach.

Mówiąc jednak o prologu należy pamiętać, iż nie jest to tekst który powstał od razu. Podobnie jak cała Czwarta Ewangelia, tak i prolog jest wynikiem kompilacji wcześniejszych tekstów. W porównaniu z tekstem Ewangelii, która ma charakter narracyjny, prolog zawiera elementy poezji, stąd też często określany jest mianem hymnu[3]. Niewątpliwie prolog jest świadectwem refleksji pierwotnego Kościoła nad tajemnicą Jezusa. W sposób szczególny jest świadectwem refleksji nad czasem nim „Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas” (J 1,14).