Cierpliwość i miłosierdzie Boga

Bóg jest bogaty w cierpliwość i miłosierdzie. Wiele tekstów ze Starego Testamentu świadczy o niezwykłej cierpliwości Boga: „Przeszedł Pan przed jego oczyma i wołał: Jahwe, Jahwe, Bóg miłosierny i łagodny, nieskory do gniewu, bogaty w łaskę i wierność” (Wyj 34,6).

„Pan nieskory do gniewu, bogaty w łaskę, przebacza niegodziwość i grzech, lecz nie pozostawia go bez ukarania, tylko karze grzechy ojców na synach do trzeciego, a nawet czwartego pokolenia”. (Lb 14,18).

„Bo wiem, że Ty jesteś Bogiem łagodnym i miłosiernym, nieskorym do gniewu i bogatym w łaskę, litującym się nad niedolą” (Jon 4,2).

„Pan jest łagodny i miłosierny, nieskory do gniewu i bardzo łaskawy” (Ps 145,8).

Św. Paweł, nawiązując do dziejów swego życia, mówi: „Lecz dostąpiłem miłosierdzia po to, by we mnie pierwszym Jezus Chrystus pokazał całą wielkoduszność jako przykład dla tych, którzy w Niego wierzyć będą na życie wieczne” (1 Tm 1,16).

„Oczy bowiem Pana na sprawiedliwych [są zwrócone], a Jego uszy na ich prośby; oblicze zaś Pana przeciwko tym, którzy źle czynią” (1 P 3,20).

„Niech zaś dla was, umiłowani, nie będzie tajne to jedno, że jeden dzień u Pana jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat jak jeden dzień. Nie zwleka Pan z wypełnieniem obietnicy – jak niektórzy są przekonani, że Pan zwleka – ale On jest cierpliwy w stosunku do was. Nie chce bowiem niektórych zgubić, ale wszystkich chce doprowadzić do nawrócenia” (2 P 3,8-9).

Trzeba jednak pamiętać o tym, że Boża cierpliwość i miłosierdzie stanowi wyzwanie dla człowieka. Nie jest pozostawieniem rzeczy ich biegowi, nie jest wyrazem obojętności, lecz jest wyraz Jego dobroci, pozwala człowiekowi na zrobienie czegoś, co usprawiedliwi odłożenie gniewu Bożego. Stwarza przestrzeń, która powinna zostać wypełniona nowością nawrócenia.