Towarzyszami kolejnych wypraw misyjnych Pawła stają się inni. Wspomnijmy najpierw Sylasa, którego Paweł zabrał na drugą wyprawę misyjną, gdy odłączyli się Barnaba i Marek.

Sylasa po raz pierwszy widzimy we wspólnocie w Jerozolimie, gdzie wymieniony jest jednym tchem z najważniejszymi postaciami czyli Judą, Barnabą i Pawłem (Dz 15,22). Z nimi też Sylas posłany jest w delegacji do Kościoła w Antiochii, któremu trzeba było przekazać uchwały soboru w Jerozolimie. Sylas wtedy musiał bliżej poznać się z Pawłem i chociaż po wypełnieniu tej misji rozstali się na kilka lat, to apostoł zapamiętał go sobie i gdy stanął przed koniecznością dobrania sobie towarzysza na drugą wyprawę misyjną wybrał właśnie Sylasa.

Wtedy dołączył do Pawła również Tymoteusz, którego możemy nazwać ukochanym uczniem Apostoła.

Tak, Tymoteusz bez wątpienia zajmował wyjątkowe miejsce w życiu Pawła, ale w czasie drugiej wyprawy misyjnej to Sylas jest pierwszym po Pawle. Widać to szczególnie w przebiegu wydarzeń, które dokonały się w Filippi (Dz 16). Również w swoich listach Paweł zawsze wymienia Sylasa przed Tymoteuszem. Paweł pracował z Sylasem przez półtora roku w Koryncie (Dz 15,41-18,17), a rozstali się u końca odbytej razem wyprawy misyjnej. Przebyli razem trzy tysiące kilometrów, a Paweł zawsze mógł liczyć na tego oddanego sprawie pomocnika jakim był Sylas.