Panie naucz nas modlić się…

Nie poddawaj nas próbie…

Stając w obliczu trudności, ale także i upadając, gdy ciężar zła i nieprawości przygniata nas, czy wtedy z ufnością spieszę do Boga wołając: „Panie nie poddawaj nas próbie nad moje siły”; „Panie, wspomóż mnie w tej próbie”? Czy patrząc na siebie w czasie trudnym, w czasie, gdy męczą nas pokusy – czy patrząc na siebie w tych trudnych chwilach – czy mogę powiedzieć, że jestem Jego wiernym uczniem? Czy z ufnością trwam przy Bogu – szczególnie w przeciwnościach, w chwilach trudnych?

Modlić się w wspólnocie

Modlitwa Pańska winna uświadamiać mi, że jestem członkiem jednej wielkiej rodziny dzieci Bożych. Przekazując ją swym uczniom, Chrystus pragnął jej słowami nauczyć synowskiego, pełnego ufności odniesienia do Boga Ojca. Pragnął wyrwać nas z egoistycznych pragnień i oczekiwań, pragnął uwrażliwić też na potrzeby innych. Modlitwa Pańska jest modlitwą rodziny ludzkiej, modlitwą apostolską, społeczną. Jezus chce, byśmy wspólnie modlili się: „Chleba naszego niezbędnego dawaj nam”; „przebacz nam nasze grzechy”, „nie poddawaj nas próbie”. On pragnie, byśmy na modlitwie byli we wspólnocie: wspólnocie rodziny, małżeństwa, tej wspólnocie, w której jest nam dane żyć. Modlitwa Pańska pokazuje także, jak ważna jest modlitwa wspólnotowa, o czym może często zapominamy. Skupiamy się częściej na modlitwie indywidualnej, odmawianej w samotności, a równie ważna i konieczna jest właśnie modlitwa wspólnotowa.

Modlić się…

Św. Łukasz przekazuje niezwykle krótką treść modlitwy Jezusa. Można odnieść wrażenie, iż Jezus w przekazie Łukasza, nie uczy, nie pragnie wielu słów: „wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim go poprosicie” (Mt 6,8). Stąd też uczy nas, by mówić: „Ojcze”, potem zaś winien nastąpić moment ciszy – ciszy, gdy Ojciec będzie mógł do nas mówić. Następne niech będą wezwania, których uczy nas Pan – wezwania, prośby to moment naszego wypowiadania się, naszej aktywności w modlitwie, ale potem powinno nastąpić słuchanie tego, co pragnie powiedzieć nam Pan. Modlitwa – to czas mówienia i słuchania. Warto czasami zatroszczyć się o to, by w naszej modlitwie więcej było milczenia i słuchania Pana niż naszego mówienia. Jak wygląda moja modlitwa?