Każda z podróży Pawła ma inny charakter.

Już o tym wspominaliśmy, ale warto to w tym kontekście jeszcze raz powtórzyć. W Dz św. Łukasz przedstawia trzy wyprawy misyjne Pawła Apostoła, a każda z nich ma inny charakter. Chodzi o to, że akcent położony jest na różnych odbiorców Ewangelii. W pierwszej wyprawie są to Żydzi - oni są pierwszymi adresatami Dobrej Nowiny. W drugiej, działalność Pawła skupia się na poganach, a trzecia ma wybitnie chrześcijański charakter, to znaczy Paweł działa pośród chrześcijańskich wspólnot, umacnia we wierze chrześcijan z już istniejących Kościołów. Punktem kulminacyjnym tej wyprawy jest mowa Pawła w Milecie. Jest to mowa skierowana do chrześcijan, w której Paweł podsumowuje swoją służbę dla Kościoła i daje wskazówki chrześcijanom na przyszłość.

Jak zatem ta podróż przebiegała?

Pierwszym i najważniejszym miejscem tej wyprawy, do którego dociera Paweł jest Efez. Po odwiedzeniu wspólnot we Frygii i Galacji Apostoł dociera do Efezu. Pierwszym epizodem tamtejszego pobytu, który przedstawia nam św. Łukasz jest spotkanie z uczniami Apollosa. To bardzo ciekawa wzmianka. Tak czytamy o tym w Dz: "Pewien Żyd, imieniem Apollos, rodem z Aleksandrii, człowiek uczony i znający świetnie Pisma przybył do Efezu. Znał on już drogę Pańską, przemawiał z wielkim zapałem i nauczał dokładnie tego, co dotyczyło Jezusa, znając tylko chrzest Janowy. Zaczął on odważnie przemawiać w synagodze. Gdy go Pryscylla i Akwila usłyszeli, zabrali go z sobą i wyłożyli mu dokładnie drogę Bożą. A kiedy chciał wyruszyć do Achai, bracia napisali list do uczniów z poleceniem, aby go przyjęli. Gdy przybył, pomagał bardzo za łaską [Bożą] tym, co uwierzyli. Dzielnie uchylał twierdzenia Żydów, wykazując publicznie z Pism, że Jezus jest Mesjaszem (Dz 18,24-28)".