Język symboliczny Apokalipsy św. Jana. Specyficzne formy języka symbolicznego

Siedem oraz jej wielokrotność wyraża w tradycji biblijnej pełnię. „Siódemka”, pochodząca z obserwacji kwadr księżyca, oznacza pełnię i doskonałość. Występuje w Apokalipsie św. Jana aż 54 razy. Np. siedem duchów oznacza pełnię ducha (Ap 1,4; 3,1). Bestia o siedmiu głowach (Ap 13,1) to ktoś niezwykle mocny. Jest to liczba najczęściej występująca w Apokalipsie. Siedem jest przede wszystkim symbolem Chrystusa i Boga. Baranek otrzymuje siedem darów: potęgę, bogactwo, mądrość, moc, pełnię, chwałę i błogosławieństwo (Ap 5,12). Chrystus posyła 7 listów do takiej samej liczby Kościołów, otwiera 7 pieczęci; Bóg poleca 7 aniołom, by zagrzmieli w 7 trąb, innym zaś 7 aniołom nakazuje wylać 7 czasz.

Wszystko natomiast, co wrogo odnosi się do Boga, oznaczone jest liczbą trzy i pół, tj. połową siódemki, czyli też chodzi o liczbę niepełną. Podobnie jest także w wypadku ułamków, np. jedna trzecia. Oznaczają one cząstkowość, niepełną rzeczywistość. Liczba trzy i pół występuje najczęściej w określeniach czasu. Często mówi się o trzech i pół roku albo o 42 miesiącach lub 1 260 dniach (Ap 11,2). Chodzi w tym wypadku o pierwszą część całego trwania albo istnienia. Ogólnie, jest to czas doświadczenia, a więc oczekiwania na drugi okres, który będzie czasem zbawienia.

Jeżeli „7” symbolizuje pełnię, to ósemka jest czymś więcej niż pełnia. W liczbie „888” spotykają się trzy ósemki: Jezus jest Kimś więcej niż pełnia.