Spróbujmy je krótko scharakteryzować.

W grupie hymnów wyróżniamy tak zwane hymny o stworzeniu. Najkrócej mówiąc są to hymny opiewające Boga stwórcę. To specyficzne wyznanie wiary jest właściwe biblijnej mentalności, którą wyraził na przykład autor Księgi Mądrości w zdaniu: "Bo z wielkości i piękna stworzeń poznaje się przez podobieństwo ich Stwórcę" (13,5). Chodzi jednak nie tylko o zachwyt nad pięknem stworzenia, choć i taki jest obecny na przykład w Ps 104, ale o rozważanie wszelkich zbawczych interwencji Boga w bieg ludzkiej historii jak to widzimy choćby w Ps 68.

Psalmista wysławia w nim Stwórcę, który przez swoje działanie wchodzi w komunię z tym co ludzkie. Dlatego mamy psalmy wysławiające Boga za Jego dzieła. Żeby wymienić choć kilka z nich. To Ps 29, wielki Hallel (Ps 113-118), Ps 136, Ps 149 czy inne, tak zwane psalmy allelujatyczne, czyli te, w których odnajdujemy wezwanie "Alleluja - chwalcie Jahwe".

Motywem tego wezwania do oddania chwały Bogu jest zachwyt nad Bogiem Stwórcą i Jego działaniem w stworzeniu. Może zwróćmy szczególną uwagę na dwa, spośród hymnów, na Ps 8 oraz Ps 33. Pierwszy z nich jest przykładem wychwalania Boga za dzieło stworzenia, którego koroną jest człowiek. Drugi hymn wychwala Boga stwórcę, jednocześnie akcentując ciągłe działanie Boga w historii - to wielka pochwała Bożej opatrzności.