Jaki jest związek wiary z nawróceniem?

Z wiarą łączy się bardzo ściśle nawrócenie. Jezus głosił Ewangelię Bożą. Mówił: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” (Mk 1,15).

Co oznacza jednak słowo nawrócenie? Już Stary Testament zna to pojęcie. W okresie Starego Przymierza nawrócenie sprowadzano bardzo często tylko do rytualnej pokuty. Uważano, że rzeczą najważniejszą jest jego aspekt zewnętrzny. Tego rodzaju przekonania spotkały się jednak z gwałtowną krytyką proroków, którzy kładli nacisk na wewnętrzną przemianę. Polega zaś ona nie tylko na zerwaniu z grzechem, ale także na rozpoczęciu nowego życia, którego cechą charakterystyczną ma być posłuszeństwo wobec woli Bożej (Am 8,4-8; Oz 6,1-6) oraz oddanie się Mu z głęboką ufnością (Oz 14,4; Iz 30,15; 31,5-6; Jr 3,22-23).

Z tego wynika, że, według Biblii, nawrócenie posiada podwójny aspekt: negatywny i pozytywny. Element negatywny to zwrócenie się ku przeszłości i stwierdzenie nienormalnej sytuacji (stan grzechu). Semita, gdy używał słowa nawrócenie, miał przed oczami obraz kogoś, kto schodzi z drogi właściwej na błędną i idzie nią tak długo, aż się zorientuje, że jego wybór był fałszywy i w tym momencie obiera właściwy kierunek. Podkreśla to już terminologia Starego Testamentu. Słowo hebrajskie šub oznacza wrócić na właściwą drogę (por. Oz 11,7; 14,5; Jr 18,11; 23,14; 25,5; 35,15; 36,3). Ten, kto się nawraca, dostrzega, że był na fałszywej drodze: żałuje i uznaje swój błąd.

Prawdziwe nawrócenie, prawdziwe ukierunkowanie na Boga nie jest możliwe, o ile nie zostanie usunięty grzech, który oddziela człowieka od Boga. Dlatego prawda o Bogu, który przebacza, stanowi integralną część Dobrej Nowiny Jezusa. Chrystus natychmiast odpuszcza grzechy, jeżeli tylko człowiek pragnie się nawrócić (Mk 2,5-10). Słowa: „Odpuszczone są twoje grzechy”, oznaczają, że w chwili, gdy je Mistrz z Nazaretu wypowiada, Bóg oczyszcza paralityka z grzechów. Jezus nie jest jednak tym, który dzięki jakiejś nadnaturalnej wiedzy stwierdza odpuszczenie grzechów przez Boga. Dalsza część opisu wskazuje, że jest Tym, który udziela Bożego przebaczenia. Szuka grzeszników, aby ich pojednać z Bogiem, tak jak lekarz szuka chorych (Mk 2,17). Wzywa ich następnie do pójścia za Nim (Mk 2,14).