Wiara w nauce św. Pawła

Jezus umarł i został pogrzebany ale zmartwychwstał i ukazał się Kefasowi, a potem Dwunastu i dalej innym.

Apostoł Paweł wylicza świadków zmartwychwstania Chrystusa podkreślając przez to, iż objawiania się Zmartwychwstałego Pana podobnie jak Jego śmierć, złożenie do grobu i zmartwychwstanie, mają wartość historyczną. Są realnymi wydarzeniami. Objawianie się Zmartwychwstałego nie było subiektywnym wrażeniem, odczuciem, ale wydarzeniem historycznym, którego doświadczyli konkretni ludzie.

Pierwszymi świadkami chrystofanii był Kefas – pierwszy z apostołów[5] oraz Apostołowie. Kolejnymi świadkami było „ponad pięciuset braci”. Warto pamiętać, iż słowo „bracia” jest tu terminem technicznym na określenie przynależności do grupy uczniów Jezusa. A zatem termin „bracia” odnosi się zarówno do mężczyzn, jak i do kobiet. Ewangelie bowiem wspominają o chrystofaniach, których świadkami były także i kobiety. Paweł podkreśla, obiektywny charakter ukazania się Chrystusa pięciuset świadkom. Wszyscy owi uczniowie byli jednocześnie świadkami objawienia się Zmartwychwstałego. Większość tych świadków, jak stwierdza Apostoł, „żyje do dziś”, a zatem Koryntianie mają możliwość zapytać ich i sprawdzić osobiście rzetelność przekazu.

Paweł podkreśla, iż Chrystus ukazał się także Jakubowi, choć trudno stwierdzić, o którego Jakuba Apostołowi chodzi[6]. Mistrza widzieli także „wszyscy apostołowie”, gdzie wyrażenie „wszyscy apostołowie” wydaje się odwoływać do kolejnych chrystofanii, spotkań Zmartwychwstałego z innymi uczniami.