Wiara fundamentem chrześcijańskiego życia
Całe doświadczenie moralne człowieka jest naznaczone, ożywione i motywowane przez wiarę.
***
Z powyższych rozważań wynika, że wiara jest osobowym spotkaniem z Bogiem jako Osobą. Nadaje ona ludzkiemu życiu właściwe wymiary, sens i znaczenie, ustala istotną skalę wartości. W najgłębszej swej istocie jest czynnikiem kształtującym i dynamizującym życie.
Dokonując bowiem wewnętrznej przemiany osoby oraz kształtując wspólnotę Kościoła, staje się ona szkołą prawdziwie chrześcijańskiego życia moralnego, znaczonego postawami i zachowaniem człowieka.
Tylko taka wiara stanowić może centrum własnej egzystencji, a tym samym oddziaływać na życie, wynosząc go na wysoki poziom moralny i tylko taka wiara prowadzi do miłości, która jest spełnieniem chrześcijańskiego życia.
[1] Por. J. Nagórny, Posłannictwo chrześcijan w świecie. Tom I. Świat i wspólnota, Lublin 1997, s. 76. Por. także: Tenże, Fundamentalne zasady życia chrześcijańskiego, w: Być chrześcijaninem dziś. Teologia dla szkół średnich, red. M. Rusecki, Lublin 1992, s. 325.
[2] KKK 150.
[3] FR 43. Por. KKK 154, 155, 156, 158.
[4] FR 13.
[5] KKK 157.
[6] Por. KL 35.
[7] KK 12.
[8] VS 89.
[9] Por. J. Wróbel, Eklezjalny wymiar wiary chrześcijańskiej, „Roczniki Teologiczne” 41(1994) z. 3, s. 55-64; S. Olejnik, W kręgu moralności chrześcijańskiej, Warszawa 1985, s. 32; A. Drożdż, Wiara. Nadzieja. Miłość, Tarnów 1993, s. 31-32.
[10] VS 26.
