Całe doświadczenie moralne człowieka jest naznaczone, ożywione i motywowane przez wiarę.
Grzechy przeciw wierze
Wiara, mimo że jest darem Bożym, może być przez człowieka utracona (por. 1 Tym 1,19; 4,1; 6,10). Przyczyna utraty wiary leży w człowieku, który jest wolny nie tylko w zakresie aktu wiary, ale w całej postawie zawierzenia. Trzeba zaznaczyć, że właściwie każdy grzech człowieka jest jakimś naruszeniem wiary. Tradycyjnie mówi się o dwóch grupach grzechów przeciw wierze. Pierwszą grupę stanowią grzechy, które wypływają z niewypełnienia różnych obowiązków płynących z wezwania do wiary, a więc chodzi tu o grzechy zaniedbania. Są to:
- grzechy, które wynikają z faktu nie przyjęcia wiary w ogóle;
- grzechy zaniedbania w głoszeniu i wyznawaniu wiary, wstydzenie się wiary, różnego rodzaju formy zapierania się wiary;
- grzechy wynikające z braku rozwoju wiary, zastoju w wierze, osłabianie wiary przez narażanie się na różnego rodzaju pokusy;
- grzechy, które naruszają obowiązek wytrwałości wierze i jej zachowanie
- życie nie inspirowane wiarą.