Papież zwraca też uwagę na problem demograficzny oznaczający spadek liczby urodzin w krajach, w których obywateli stać na wychowanie dzieci, przy jednoczesnym jego wzroście w krajach biedniejszych. Autor encykliki wzywa też kraje rozwijające się, by nie polegały tylko na pomocy z zewnątrz, ale same również wytężały siły w kierunku rozwoju[14].

Myśl społeczna Jana Pawła II zamyka się w bogatym przesłaniu encykliki Centesimus annus. W kontekście upadku komunizmu w Europie[15], ale i w związku z zagrożeniami płynącymi ze skrajnego konsumpcjonizmu papież rozwija myśl o sprawiedliwości społecznej, którą można budować na bazie wolnego rynku i własności prywatnej, ale w ramach kontroli państwa[16].

Zauważyć należy, że w tej właśnie encyklice została sformułowana prawda wyrażona w tezie: „demokracja bez wartości łatwo przeradza się w jawny lub zakamuflowany totalitaryzm”.