Apostołowie i Niewierny Tomasz (J 20,19-29)
Celem medytacji jest zwrócenie uwagi na wiarę człowieka, która rodzi się z kontemplacji Chrystusa.
II. Meditatio – spojrzenie i przemyślenie siebie w świetle słowa Bożego
Medytacja, to czas baczniejszego spojrzenia na siebie. To czas spojrzenia na moje miejsce w poznanej i zgłębionej historii.
Jest to czas ponownego czytania i zastanawiania się, jak to słowo odnosi się do mojego życia. W tej części naszej medytacji będzie więcej ciszy, więcej przyglądania się sobie samemu i swojemu życiu.
Z nocy do światłości
Wszyscy bohaterowie: Maria Magdalen, Piotr, „umiłowany uczeń”, pozostali apostołowie ale i Tomasz, przechodzą z ciemności niewiary, braku nadziei, braku sił, do jasności radości i pokoju. Przychodzący Jezus napełnia ich radością i pokojem. Po mrokach nocy – w której często działa Zły, przychodzi czas poranka – czas nadziei.
Często w życiu przychodzi czas ciemności. Czas smutku, niepewności. Czas zwątpienia. Może po tym czasie przyjść radość i pokój, jeśli będziemy wiernie trwali przy Jezusie. On bowiem jest jedyną naszą nadzieją. „Jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremna jest nasza wiara” (1Kor 15,17). On jednak zmartwychwstał. Pokonał mroki śmierci. Zwyciężył smutek, brak nadziei. Czy jednak w chwilach trudnych, gdy nadchodzi owa noc – gdzie wtedy szukam wsparcia. Gdzie jest wtedy moje oparcie?
