A zatem nauka o Jezusie Synu Bożym łączy się z misją głoszenia Dobrej Nowiny przez Pawła.

W Liście do Rzymian jak i w przesłaniu do Galatów nauka o synostwie Bożym Jezusa jest ściśle związana z głoszeniem Ewangelii. W obu tekstach jest mowa o powołaniu Apostoła (Rz 1,1; Ga 1,15). W Rz 1,1 Paweł, posługując się przymiotnikiem „powołany”, miał najprawdopodobniej na myśli wydarzenie pod Damaszkiem, gdzie dokonało się jego nawrócenie, a w konsekwencji tego powołanie go przez Boga do głoszenia Ewangelii. W Liście natomiast do Galatów Paweł odnosi się do wcześniejszego momentu swojego życia (Ga 1,15). Przebywał on bowiem jeszcze w łonie matki, gdzie dotknęła go łaska Boga, dzięki której został wezwany do głoszenia Ewangelii poganom. W obu pismach podkreślone zostaje powołanie Pawła przez Boga do misji głoszenia Tego, który jest Synem Bożym. A zatem Paweł głosi Jezusa jako Syna, którego Ojcem jest Bóg.