Apostoł Paweł u bram Damaszku uwierzył, że Jezus Chrystus jest Panem.
W Liście do Rzymian Paweł pisze, iż Jezus Chrystus Syn Boży, pochodzi według ciała z rodu Dawida.
U początku przesłania kierowanego do wspólnoty w Rzymie Apostoł Paweł przypomina, iż Ewangelia, do głoszenia której został powołany przez Boga, była zapowiedziana przez „proroków w Pismach świętych” (Rz 1,2). W kolejnych wersetach listu przybliża postać Jezusa, Syna Bożego, którego będzie głosił poganom (Rz 1,3-4). Posługując się pochodzącym z tradycji wczesnochrześcijańskiej wyznaniem wiary, czy jak wskazują inni komentatorzy, posługując się innym przed-Pawłowym tekstem liturgicznym, Apostoł stwierdza, iż Syn Boży pochodzi z rodu Dawida. W ten sposób Paweł wskazuje na mesjańską godność Jezusa (Rz 1,3). W kolejnym zaś wersecie uczy o Jezusie „ustanowionym według Ducha świętości” pełnym mocy Synem Bożym przez powstanie z martwych. Jest to podkreślenie bóstwa Jezusa (Rz 1,4). Jezus zatem, dowodzi Paweł, jest prawdziwym człowiekiem i prawdziwym Bogiem. Początek Listu do Rzymian ukazuje pełny obraz ludzkiej i Boskiej osoby Jezusa (Rz l,3-4). Jezusa, który jest Synem Bożym.