Nowy Numer 16/2024 Archiwum

Bogaty głupiec (Łk 12,13-21)

Jezusowa przypowieść ma na celu pokazanie nietrwałości dóbr tego świata.

Warto zwrócić uwagę, iż na określenie odebrania duszy w tekście greckim został użyty czasownik apaiteo, który oznacza „odebrać”, „zabrać”, „wyrwać”, ale także znaczy „żądać zwrotu”. Łukasz używa 3. os. liczby mnogiej. Forma ta jest tzw. pluralis theologicum i jest zastosowana po to, by uniknąć wymówienia słowa „Bóg” – „Jesus”. Sam bowiem Jezus stanie przed bogaczem jako Pan życia i śmierci i zażąda zwrotu tego, co jest własnością Boga, a co zostało dane człowiekowi w chwili jego poczęcia. Człowiek nie jest właścicielem swego życia, nie jest Panem życia. Życie otrzymał człowiek w darze. Jest za nie odpowiedzialny i u jego końca musi zdać sprawę przed Bogiem z tego, jak nim zarządzał. W chwili śmierci człowiek musi również uświadomić sobie, że nawet bogactwo, które przygotował na długie lata, aby potem odpoczywać, jeść, pić i bawić się, tak naprawdę nie jest jego własnością, musi je bowiem pozostawić na ziemi.

Kreśląc historię bogatego głupca, Łukasz wyraźnie nawiązuje do kwestii paruzji Chrystusa. Pierwotny Kościół oczekiwał powtórnego przyjścia Jezusa i ostatecznego sąd nad światem (zob. Mt 25,31-46). Wydarzenia te jednak się opóźniały. Wśród wierzących nastał czas lęku, czas pytań o prawdziwość wiary w Chrystusa, którego powtórne przyjście opóźniało się. Coraz częściej stawiano pytanie – kiedy powtórnie przyjdzie Chrystus.

Przypowieść o głupim bogaczu wyraźnie wskazuje ten czas. Łukasz zdaje się mówić: nie czekajcie na koniec świata i związane z nim wydarzenia – zmartwychwstanie, paruzję, sąd ostateczny i ostateczne zbawienie bądź potępienie. Przywołując przypowieść Jezusa Łukasz mówi: końcem świata, czasem powtórnego przyjścia na świat – czasem szczególnego przyjścia Jezusa do każdego człowiek jest czas śmierci. W chwili bowiem śmierci przychodzi Chrystus, by zabrać duszę człowieka, by dokonać sądu, by przeznaczyć duszę do stanu szczęścia wiecznego (niejednokrotnie poprzedzonego koniecznością oczyszczenia), bądź do stanu potępienia. Śmierć jest czasem spotkania z przychodzącym Chrystusem. Na to wydarzenie, podkreśla Łukasz, trzeba być przygotowanym.

« 17 18 19 20 21 »
DO POBRANIA: |
oceń artykuł Pobieranie..
Dyskusja zakończona.

Ze względów bezpieczeństwa, kiedy korzystasz z możliwości napisania komentarza lub dodania intencji, w logach systemowych zapisuje się Twoje IP. Mają do niego dostęp wyłącznie uprawnieni administratorzy systemu. Administratorem Twoich danych jest Instytut Gość Media, z siedzibą w Katowicach 40-042, ul. Wita Stwosza 11. Szanujemy Twoje dane i chronimy je. Szczegółowe informacje na ten temat oraz i prawa, jakie Ci przysługują, opisaliśmy w Polityce prywatności.

Pytanie

Kto w starożytności mógł uczestniczyć w całej Mszy św.?

Odpowiedzi z podaniem tradycyjnego adresu pocztowego prosimy przesyłać e-mailem na adres: studium@gosc.pl lub pocztą tradycyjną:

"Gość Niedzielny" Plac Katedralny 1
33-100 Tarnów

Administratorem danych osobowych jest Instytut Gość Media (Organizator). Dane osobowe są przetwarzane na podstawie Pani/Pana zgody, w celu przeprowadzenia konkursu, przez okres do zakończenia całego postępowania konkursowego. Dane osobowe mogą być udostępniane uprawnionym organom. Przysługuje Pani/Panu prawo dostępu do treści swoich danych, żądania ich sprostowania, usunięcia, ograniczenia przetwarzania, przenoszenia, wniesienia sprzeciwu, wniesienia skargi do organu nadzorczego. W każdym momencie zgody na przetwarzanie danych w celu przeprowadzenia konkursu jak i opublikowanie wyników mogą zostać wycofane przez kontakt na adres e-mail: sekretariat@igomedia.pl.

Odpowiedzi

Konkurs

Zgłoszenie

 "Gość Niedzielny"
Ul. Katedralna 1
33-100 Tarnów

lub na adres
studium@gosc.pl