Bogaty głupiec (Łk 12,13-21)

II. Meditatio – spojrzenie i przemyślenie siebie w świetle słowa Bożego

Medytacja, to czas baczniejszego spojrzenia na siebie. To czas spojrzenia na moje miejsce w poznanej i zgłębionej historii.
Jest to czas ponownego czytania i zastanawiania się, jak to słowo odnosi się do mojego życia. W tej części naszej medytacji będzie więcej ciszy, więcej przyglądania się sobie samemu i swojemu życiu.

Być świadkiem – na ziemi, by mnie Pan nie odrzuciło śmierci. Grzechy przeciwko Duchowi Świętemu.

1. grzeszyć zuchwale w nadziei miłosierdzia Bożego,

2. rozpaczać albo wątpić w łaskę Boża,

3. sprzeciwiać się uznanej prawdzie chrześcijańskiej,

4. nie życzyć lub zazdrościć bliźniemu łaski Bożej,

5. mieć zatwardziałe serce na zbawienne natchnienia,

6. umyślnie zaniedbywać pokutę aż do śmierci.

Życie człowieka zdąża ku spotkaniu z Bogiem. Chwila śmierci, to czas mojego spotkania z Chrystusem. Być gotowym na to spotkanie. Modlitwa o dobrą śmierć.

Czyściec i moja pomoc dla tych co odeszli. Jak często pamiętam o moich bliskich, o tych, co odeszli na spotkanie z Panem.

Bogacz. Człowiek „samowystarczalny”. Człowiek, który nie chce i nie potrzebuje innych ludzi. Liczy się tylko jego ja, jego mądrość. Sam dla siebie jest najlepszym towarzyszem.

Bogactwo. Jezus mówi: „nikt z was, kto nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem” (Łk 14,33). Co to znaczy wyrzekać się bogactwa. Umieć mieć – a mając umieć dzielić się tym co się ma z innymi.