Stary Testament zapowiada Jezusa Chrystusa

Zatrzymajmy się teraz przez chwilę na drugim fragmencie.

Nieco więcej na temat tego niezwykłego i budzącego szczery podziw wydarzenia mówi drugi fragment − Iz 53,10-12: „Spodobało się Panu zmiażdżyć go cierpieniem. Jeśli on wyda swe życie na ofiarę za grzechy, ujrzy potomstwo, dni swe przedłuży, a wola Pańska spełni się przez niego. Po udrękach swej duszy ujrzy światło i nim się nasyci. Sprawiedliwy mój sługa usprawiedliwi wielu, ich nieprawości on sam dźwigać będzie. Dlatego w nagrodę przydzielę mu tłumy, i posiądzie możnych jako zdobycz za to, że siebie na śmierć ofiarował i policzony został pomiędzy przestępców. A on poniósł grzechy wielu i oręduje za przestępcamiˮ (Iz 53,10-12). Dobrowolna ofiara, jaką ze swego życia złożył „Sługaˮ nie pozostanie bez nagrody. Polega ona na „przedłużeniu dniˮ oraz „otrzymaniu potomstwaˮ. W pierwszej kolejności oznacza to pośmiertną chwałę w oczach ludzi, ale również − przynajmniej w sposób niewyraźny − może wskazywać ideę fizycznego zmartwychwstania[3]. Zwłaszcza staje się to widoczne w obietnicy: „Po udrękach swej duszy ujrzy światło wielkie i nim się nasyciˮ (w. 11a). Skoro „Sługaˮ został złożony w ciemnym grobie (por. Iz 53,8b-9) i nagle ogląda wielką światłość, oznacza to przełamanie śmierci i powrót do życia, czyli zmartwychwstanie. Ta obfitość światła oznacza nie tylko powrót do poprzedniego życia, ale i uwielbienie[4]. Zbawcze cierpienie „Sługiˮ przynosi nagrodę nie tylko jemu samemu, ale również tym, za których się ofiarował: sam będąc „Sprawiedliwymˮ − „usprawiedliwiˮ innych. Przez poniesioną ofiarę „Sługaˮ nabył prawo własności w stosunku do ocalonych przez siebie ludzi; będzie ich mógł uważać jak gdyby za swój łup wojenny, zdobyty w ciężkiej walce (w. 12)[5]. Dzięki ofierze on sam uzyska chwałę i uwielbienie, zaś ludzie grzeszni zostaną odkupieni, czyli wyzwoleni z niewoli grzechów, pojednani z Bogiem, usprawiedliwieni i ostatecznie dostąpią wiecznego zbawienia[6]. Tym samym przez ekspiacyjną ofiarę „Sługi Jahweˮ spełni się „wola Jahweˮ − czyli zostanie zrealizowany plan zbawienia ludzkości (w. 10b)[7].