Przypowieść "o bogaczu i Łazarzu" (Łk 16,19-31) znajduje się tylko w Ewangelii Łukasza i jest jedną z najbardziej znanych przypowieści Jezusa.
IV. Kontemplatio – czas bycia sam na sam z Panem
Po lectio – po poznaniu słowa, po spojrzeniu na siebie – meditatio, po oratio – po modlitwie, następuje czas ciszy – bycie w ciszy z Bogiem.
Modlitwa na zakończenie medytacji
Jak miłe są przybytki Twoje, Panie Zastępów! Dusza moja pragnie i tęskni do przedsieni Pańskich. Moje serce i ciało radośnie wołają do Boga żywego. Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie, nieustannie Cię wychwalają. Szczęśliwi, których moc jest w Tobie, którzy zachowują ufność w swym sercu. Panie Zastępów, usłysz moją modlitwę; nakłoń ucha, Boże Jakuba! Spojrzyj, Puklerzu nasz, Boże, i wejrzyj na oblicze Twego Pomazańca! Zaiste jeden dzień w przybytkach Twoich lepszy jest niż innych tysiące; wolę stać w progu domu mojego Boga, niż mieszkać w namiotach grzeszników. Bo Pan Bóg jest słońcem i tarczą: Pan hojnie darzy łaską i chwałą, nie odmawia dobrodziejstw postępującym nienagannie. Panie Zastępów, szczęśliwy człowiek, który ufa Tobie! (Ps 84)
Zob. szerzej F. Mickiewicz, Ewangelia według świętego Łukasza, rozdziały 12 – 24, Częstochowa 2012, s. 198-216; S. Fausti, Wspólnota czyta Ewangelię według św. Łukasza, Częstochowa 2005, s. 614-619; I. Gargano, Lectio Divina do Ewangelii św. Łukasza (2), Kraków 2001, s. 127-141; P. Łabuda, Śmierć i życie po śmierci, Tarnów 2007, s. 78-91.
Zob. I. Gargano, Lectio Divina do Ewangelii św. Łukasza (2), s. 135.
Zob. A. Jankowski, Królestwo Boże w przypowieściach, Kraków 1997, s. 72.
Zob. S. Fausti, Wspólnota czyta Ewangelię według św. Łukasza, s. 615.
(pdf) |