Nauka apostołów precyzuje wiele aspektów owego sądu. Piotr Apostoł mówi, że Bóg będzie sądził każdego dokładnie według jego uczynków, nie kierując się jakimikolwiek względami: „Jeżeli bowiem Ojcem nazywacie Tego, który bez względu na osoby sądzi według uczynków każdego, to w bojaźni spędzajcie czas swojego pobytu na obczyźnie”. Ten surowy sąd spotka rozpustników i cudzołożników (Hbr 13,4), wszystkich tych, którzy nie chcieli wierzyć, ale opowiedzieli się za złem, jak czytamy u św. Pawła, że będą „osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie, ale upodobali sobie nieprawość” (2 Tes 2,12).

Lista tych, którzy szczególnie surowo będą osądzeni jest długa, choć trzeba pamiętać, że autorzy biblijni nie troszczą się o skompletowanie jakiejś ścisłej listy osądzonych, ale wymieniają tylko pewne kategorie grzeszników w określonych kontekstach. I tak, wg 2 P surowy sąd spotka grzeszników, fałszywych nauczycieli, złych biskupów (1 Tm 3,6), niewierne wdowy, które nie chcą zachowywać stanu swojego wdowieństwa (1 Tm 5,12), a nawet zbuntowanych aniołów. Jak czytamy: „Jeżeli bowiem Bóg aniołom, którzy zgrzeszyli, nie odpuścił, ale wydał [ich] do ciemnych lochów Tartaru, aby byli zachowani na sąd; (…) ale wyrwał sprawiedliwego Lota, który uginał się pod ciężarem rozpustnego postępowania ludzi nie liczących się z Bożym prawem - sprawiedliwy bowiem mieszkając wśród nich z dnia na dzień duszę swą sprawiedliwą miał umęczoną przeciwnymi Prawu czynami, które widział i o których słyszał - to wie Pan, jak pobożnych wyrwać z doświadczenia, niesprawiedliwych zaś jak zachować na ukaranie w dzień sądu, przede wszystkim zaś tych, którzy idą za ciałem w nieczystej żądzy i pogardę okazują Władzy, zuchwalcy, zarozumialcy, którzy nie wahają się przed wypowiadaniem bluźnierstw na Chwały” (2 P 2,4.8-10).