Patrzeć na Chrystusa

Co jest charakterystyczną cechą chrystologii Josepha Ratzingera?

Najpierw chciałbym zaznaczyć, że podejmując w tak krótkim wykładzie temat chrystologii J. Ratzingera musimy się ograniczyć do bardzo ogólnego szkicu. Dlatego pytanie o charakterystyczną cechę chrystologii Josepha Ratzingera jest bardzo dobrym pytaniem.

Chrystologia Josepha Ratzingera jest chrystologią duchową, to znaczy pogłębioną naukową refleksją nad osobą Jezusa Chrystusa, ale ukierunkowaną nie tyle na poznanie ile na spotkanie i naśladowanie. Oczywiście J. Ratzingerowi chodzi o dogłębne poznanie osoby i problematyki związanej z osobą Jezusa z Nazaretu, zwłaszcza w kontekście współczesnych pytań i wyzwań, ale to poznanie ma poprowadzić do spotkania i naśladowania. Bardzo dobrym dopowiedzeniem do tego, co pragniemy przybliżyć, są słowa ks. prof. Krzysztofa Góździa – redaktora polskiego wydania pism zebranych J. Ratzingera – ze wstępu do nowego tłumaczenia trylogii Jezus z Nazaretu. „Tekst ten – pisze ks. Góźdź – nie jest […] zwykłym opowiadaniem o przeszłości, o ziemskim życiu Jezusa, ale jest […] medytacją nad tym, co sprawiło, i dalej wciąż sprawia, w naszym świecie Wcielenie, Śmierć na Krzyżu i Zmartwychwstanie Jezusa z Nazaretu. Najważniejsze jest poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, kim jest Jezus dla naszego świata, dla mnie, dla moich bliskich i dalekich, dla wszystkich. Chodzi zatem o «teraz» tej historycznej rzeczywistości, która nam się jawi nie jako przeszła, lecz jako wszechobecna, teraźniejsza”[5].