Przybądź Duchu Stworzycielu!

Przejdźmy teraz do drugiej części tekstu.

Przynosi ona najpierw wskazówkę umożliwiającą prawidłową interpretację widzenia, jakie otrzymał Ezechiel. Punktem wyjścia jest nadzwyczaj proste i jednoznaczne stwierdzenie: „Synu człowieczy, kości te to dom Izraela!” (w. 11a). A zatem wysuszone kości przedstawiają przebywający na wygnaniu lud wybrany, który – ogarnięty apatią i bliski rozpaczy – czuje się jakby był martwy i mówi z rezygnacją: „Wyschły nasze kości, znikła nasza nadzieja, już po nas!” (w. 11b; por. Ez 33,10; Ps 31,11). Trwała utrata nadziei wskutek przedłużającego się a będącego karą za grzech niewierności wygnania jest niemalże równoznaczna z utratą życia, które dla Semitów prawie zawsze stanowi najcenniejszy skarb i jest tą wartością, dla której są w stanie poświęcić wszystko.

Dlatego też w tej sytuacji, którą można określić jako graniczną, Bóg po raz trzeci zwraca się do proroka z poleceniem: „Prorokuj i mów do nich: Tak mówi Pan Bóg!” (w. 12a). Tym razem orędzie prorockie objawia wprost plan wyzwolenia i odrodzenia Izraela: „Oto otwieram wasze groby i wydobywam was z grobów, ludu mój, i powiodę was do kraju Izraela, i poznacie, że Ja jestem Pan, gdy wasze groby otworzę i z grobów was wydobędę, ludu mój! Udzielę wam mego ducha (rû^aḥ), byście ożyli, i powiodę was do kraju waszego, i poznacie, że Ja, Pan, to powiedziałem i wykonam – wyrocznia Pana Boga!” (ww. 12b-14). Przy użyciu nowej metafory – przyrównującej sytuację wygnańców w Babilonii do spoczywających w grobach zmarłych – Bóg zapowiada zmianę trudnego (po ludzku wręcz beznadziejnego!) położenia swego ludu. Dwukrotne powtórzenie obietnicy nie tylko nadaje jej bardziej uroczysty charakter, ale również podkreśla pewne i bliskie jej spełnienie.

Wspomniane w tym miejscu obdarowanie „Duchem Jahwe” nie oznacza wyłącznie przywrócenia fizycznej egzystencji ludu Bożego, ale skutkuje również nową jakością jego istnienia i postępowania, przejawiającą się w niezachwianej wierności w zachowywaniu zobowiązań płynących z Przymierza.