W działaniu Pana Boga można dostrzec kilka następujących po sobie etapów.

Istotnie, proces restauracji ludu wybranego obejmuje kilka etapów, choć egzegeci nie są do końca zgodni co do ich liczby. Pierwszą czynnością, jaką podejmuje Bóg, jest „zebranie” rozproszonych Izraelitów, „zgromadzenie” ich z najdalszych krańców ziemi w jednym miejscu i powtórne „sprowadzenie” do obiecanego i przekazanego przodkom kraju (w. 24). Następnie Jahwe „oczyszcza” swój lud z popełnionych grzechów i moralnego brudu. Dokonuje się to poprzez symboliczne „pokropienie wodą” (w. 25). Celem owej czynności – nawiązującej do znanych odbiorcom rytów kultycznej puryfikacji (por. Lb 19,9-22; Ps 51,9) – jest całkowite uwolnienie ocalonej „Reszty Izraela” od zła (zwłaszcza grzechów bałwochwalstwa i niewierności), tak by już nic nie oddzielało jej od Pana i Zbawcy. Po tych czynnościach następuje moment kulminacyjny, którym jest akt „przekazania” społeczności izraelskiej „nowego serca” i „nowego ducha” (w. 26). Odrodzony w ten sposób naród otrzyma jeszcze jeden dar – „Ducha Bożego” (w. 27). Dzięki niemu Izrael ponownie stanie się partnerem przymierza z Bogiem: „Będziecie moim ludem, a Ja będę waszym Bogiem!” (w. 28).