Duch Święty zstąpił na Jezusa (Mk 1,9-11)

Dyskusja między Janem Chrzcicielem a Jezusem zmierzała więc do wykazania, że Mesjasz musi się identyfikować ze swoim ludem, czyli chodzi o wybór, który stanowi część tajemnicy Jezusowej kenozy – dobrowolnego uniżenia się. Całkowicie nastawiony na wolę Bożą i solidarnie związany z ludźmi, powinien wypełnić sprawiedliwość, czyli stać się podobnym we wszystkim do nas, oprócz grzechu (Hbr 2,17).

Dialog Mistrza z Nazaretu z Janem Chrzcicielem świadczy o tym, że Jezus był świadom mesjańskiego posłannictwa zapowiedzianego przez Księgę Deuteroizajasza. Jezus, mieszając się z tłumem występującym wokół Jana Chrzciciela, solidaryzował się ludźmi i dokonał wyboru na całe ziemskie życie a akceptując symboliczny ryt swojego Poprzednika, upokorzył się i tym samym ogłosił się Mesjaszem grzeszników.

Uczynił to, aby otrzymać dla nich przebaczenie i z tego powodu był to decydujący ryt w historii zbawienia. Faktycznie, nie potrzebował być oczyszczonym z żadnej winy, lecz przez chrzest otrzymał namaszczenie na Mesjasza (por. Łk 4,18; Dz 10,37-38).

b) W czasach Jezusa bardzo często opisywano erę mesjańską posługując się wypowiedziami Księgi Izajasza a wyzwolenie przedstawiano jako nowe Wyjście (por. Iz 11,15-16; 43,16-21; 51,10; 63,7-64,11).

W ostatniej perykopie zawarta jest wielka modlitwa, żarliwe wołanie skierowane do Boga o interwencję mesjańską, aby dokonał zbawczego Wyjścia. Szczególnie ważne jest następujące, gwałtowne wołanie: „Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił” (Iz 63,19b).

Pisarze Nowego Testamentu są przekonani, iż dotychczasowa sytuacja zmieniła się wraz z przyjściem Jezusa. W czasie pierwszego Wyjścia Bóg zstąpił na Synaj, aby ustanowić lud święty (Wj 19,11.18.20; 24,16), a obecnie Duch Święty zstępuje na Chrystusa, który będzie twórcą nowego ludu Bożego.

Dla Ewangelistów Jezus jest niewątpliwie nowym Mojżeszem a zstąpienie Ducha Świętego na Niego otwiera nową erę zbawienia; Jego chrzest jest nowym przejściem wyzwolicielskim przez morze, a kluczem są słowa: „Gdy pójdziesz przez wody, Ja będę z tobą, i gdy przez rzeki, nie zatopią ciebie” (Iz 43,2). Wraz ze chrztem Jezusa zaczyna się więc nowe Wyjście (Wyzwolenie), które będzie dziełem Sługi Pańskiego, wspomnianego we wcześniejszych rozdziałach Księgi Izajasza.