Nauka o Duchu Świętym (pneumatologia) rozwijała się w Kościele w miarę upływu czasu.
Deklaracja niebieska w czasie chrztu nad Jordanem jest niezwykle ważna, gdyż nadaje sens misji, którą Jezus zaczyna właśnie realizować. Misja ta zaś stanowiła realizację posłannictwa Sługi Pańskiego, mającego w perspektywie pokorne życie, cierpienia i śmierć zbawczą Jezusa.
Będzie On Sługą wybranym przez Boga, aby uczyć narody i prowadzić je do zbawienia. Od tej chwili Jezus będzie pełnił zadanie, które zapowiadali prorocy. Zwłaszcza, zgodnie z przepowiednią o Słudze Pańskim, pojedna ludzi z Bogiem poprzez swoje cierpienie i śmierć.
Realizacja programu Sługi Pańskiego przyniesie Mu takie doświadczenia, jakie tajemniczej postaci starotestamentalnej zapowiedział Izajasz (por. Iz 53). Zanim stanie się męczennikiem, będzie głosicielem prawdy i wtedy będzie cierpiał.
Celem niebieskiego objawienia nad Jordanem było pokazanie, że męka jest czymś zadekretowanym przez Boga i od tej chwili przeznaczeniem Jezusa stał się rzeczywiście krzyż. Przyjął rolę cierpiącego Sługi Pańskiego, który uniżył samego siebie i stał się posłuszny aż do śmierci i to śmierci krzyżowej (por. Flp 2,8). Dokona zaś tego wsparty przez Ducha Świętego.
[1] RVM, 21.
[2] Opis chrztu jest wydarzeniem historycznym, gdyż od samego początku stwarzał ogromne trudności pierwotnej wspólnocie chrześcijańskiej. Starano się bowiem wyjaśnić, dlaczego Jezus go przyjął. Takiego faktu by nie wymyślono, gdyby nie odpowiadał on rzeczywistości. Ewangeliści nie stwarzają niepotrzebnie trudności. Natomiast w tym wypadku ma się wrażenie, że Jezus należał do kręgu uczniów Jana.
[3] Gołębica sygnalizuje, że rodzi się nowa ludzkość związana z Bogiem.
[4] A. Feuillet, La personnalité de Jésus entrevue à partir de sa soumission au rite de repentance du Précurseur, RB 77 (1970), s. 42-45.47.