Paraklet w Nowym Testamencie
Duch Święty w życiu i działalności Jezusa oraz Jego uczniów według Ewangelii św. Marka.
Św. Marek niezbyt często, ale jednak kilkakrotnie wspomina w swej Ewangelii o Duchu Świętym. Czyni to najpierw, przedstawiając działalność Jana Chrzciciela (Mk 1,7-8). Syn Zachariasza podkreśla, że Chrystus będzie większy od Niego, gdyż będzie chrzcił Duchem Świętym.
Nie tylko będzie uwalniał od grzechów, ale będzie udzielał zbawienia, czyli wprowadzi ludzi w życie Boże. Będzie to czynił, gdyż zstąpił na Niego Duch Święty w czasie chrztu nad Jordanem (Mk 1,9-11). W zaskakujący sposób Jezus przedstawia grzech przeciw Duchowi Świętemu (Mk 3,28-30) i wspomina o Jego wpływie na autorów natchnionych (Mk 12,35-37).
Wreszcie pisze, że Duch Święty będzie także wsparciem dla wyznawców Jezusa, gdy znajdą się w trudnej sytuacji (Mk 13,11).
[1] A. Malina, Ewangelia według św. Marka. Część I. 1,1-8,26. Wstęp – przekład z oryginału – komentarz (NKB II/1), Częstochowa: Edycja Świętego Pawła 2013, s. 86.
[2] H. Langkammer, Ewangelia według św. Marka. Wstęp – przekład z oryginału – komentarz (PŚNT III/2), Poznań-Warszawa: Pallottinum 1977, s. 82-83: H. Ordon, Pneumatologia, w: Teologia Nowego Testamentu. Tom I. Ewangelie synoptyczne i Dzieje Apostolskie, M. Rosik (red.), Wrocław: Wydawnictwo TUM 2008, s. 147.
[3] Por. M. Bednarz, „Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia” (Mk 3,20-35). Grzech a Boże miłosierdzie, w: Krąg biblijny, zeszyt spotkań 27, Tarnów: Biblos 2015, s. 105-113.
[4] 1864.
[5] KO, 11
[6] H. Langkammer, dz. cyt., s. 297.
