Paraklet w Nowym Testamencie

Duch Święty mocą głosicieli

„A gdy was poprowadzą, żeby was wydać, nie martwcie się przedtem, co macie mówić, ale mówcie to, co wam w owej chwili będzie dane. Bo nie wy będziecie mówić, lecz Duch Święty” (Mk 13,11).

 Rozdział 13. Ewangelii św. Marka nastawiony jest na pouczenie uczniów Jezusa i na naświetlenie ich sytuacji w świecie. Biorąc to pod uwagę, można zrozumieć zacytowaną wypowiedź. Chrystus ostrzega przed niebezpieczeństwami, które mogą zagrozić Jego zwolennikom. Nastaną trudne czasy. Pojawią się fałszywi nauczyciele (ww. 5-6), którzy będą się starali ich zwieść. Nadejdą wojny oraz kataklizmy i nieszczęścia (ww. 7-8).

Wydaje się, że Jezus zapowiada, kiedy nastąpi koniec świata. Tymczasem w oparciu o te zapowiedzi nie można jednak określać precyzyjnie, kiedy nastąpi koniec. Tego rodzaju zjawiska występują zawsze i stale przynoszą ludziom cierpienia i trwogę. Jezus pragnie uspokoić uczniów. Mogą ich bowiem przerazić pogłoski o wojnie. Wojny „muszą” (w. 7) nadejść. Są bowiem skutkiem nieporządku wprowadzonego w świat przez grzech. Wszystko to wchodzi w Boży plan. Zawsze, ilekroć w LXX lub w Nowym Testamencie występuje słowo „musi”, odnosi się ono do spraw przewidzianych i zamierzonych przez Boga (Dn 2,28-29; Mk 8,31; Łk 24,44). Zapowiedzi te kładą nacisk na spokój, jaki należy zachować wobec planu Bożego (2 Tes 2,2).

Można więc powiedzieć, że Jezus zaznacza, iż zanim nastąpi koniec, nastanie epoka, w której będą miały miejsce utrapienia. Należy uważać, aby nie dać się zwieść. Nie należy sądzić, że są to znaki bezpośrednio poprzedzające koniec.