Kontynuator misji Jezusa

Drugim terminem, przy pomocy którego Jezus określa funkcję Ducha Świętego, jest czasownik przypomni. W języku biblijnym oznacza coś więcej, niż my dzisiaj kojarzymy potocznie z tym słowem. Zawiera w sobie następujące czynności: uobecni na nowo objawienie Jezusa, wytłumaczy je i da jakby doświadczalne przeżycie prawdy. Chodzi o podawanie mesjańskiego i pogłębionego znaczenia jakiejś prawdy czy sensu faktów poznanych wcześniej. Duch Święty pozwolił uczniom dostrzec głębię wydarzeń w świetle paschalnym. Pouczy o właściwym rozumieniu tych słów i wydarzeń, których albo nie rozumieli (por. J 2,17.22; 12,16; 13,7) albo rozumieli jedynie w ich materialnej rzeczywistości. Dzięki Niemu wierzący będą mogli zgłębiać objawienie Jezusa i wykorzystywać je dla własnej potrzeby duchowej.

Te dwa czasowniki: nauczy i przypomni, mają ten sam przedmiot. Nauczanie Ducha Świętego oraz Jego funkcja przypominania uczniom tego, co Jezus powiedział – stanowią jedno. Zatem zwrot: „wszystko, co wam powiedziałem”, odnosi się do słów Jezusa. A więc Duch Święty nie poszerzy zakresu objawienia. Nie przyniesie On nowej Ewangelii, czyli objawienia różnego od tego, które dał Jezus. Gdybyśmy przyjęli inne wyjaśnienie, groziłoby to oddzieleniem epoki Syna od epoki Ducha Świętego. Byłoby to niezgodne z Nowym Testamentem, który stale podkreśla doskonałą ciągłość dwóch etapów objawienia: Jezusowego i Ducha Świętego. Działanie Parakleta polegać będzie zatem na interioryzacji i uaktywnieniu w nas orędzia Chrystusa. Ale na czym jednak praktycznie będzie polegać to pouczenie? Można powiedzieć, że Duch Święty będzie nauczycielem wewnętrznym. Będzie przypominał nauczanie Jezusa. To nie oznacza, że przypomni On materialnie słowa Chrystusa, ale że da uczniom zdolność rozumienia, przenikania i dosięgania najgłębszego ich znaczenia w świetle wiary. W ten sposób nauczanie Jezusa stanie się w nas czymś wewnętrznym. Stanie się więc zasadą życia, postępowania moralnego, uświęcenia. Zinterioryzowane pod działaniem Ducha Świętego nauczanie Chrystusa będzie charyzmatem, czyli „namaszczeniem od Ducha Świętego”, które trwa w nas (1 J 2,20.27). Będzie to pouczenie wewnętrzne i dotyczyć będzie sumienia uczniów. Wiara jest darem Ducha Świętego, jaki otrzymuje każdy człowiek. Ale potrzebne jest także jej stałe wzmacnianie i wzrost. Ale należy także pamiętać o tym, co pisze autor Pierwszego Listu św. Jana: „wszyscy jesteście napełnieni wiedzą” (1 J 2,20). Chodzi o wewnętrzną normę życia chrześcijańskiego. Dzięki wyjaśniającemu działaniu Ducha Świętego wierzący będą wciąż na nowo otrzymywali objawienie Jezusa i będą je aktualizowali a ono będzie twórczo wpływać na ich życie.

Wcześniej Jezus pouczał o tym, że Bóg jest bliski tym, którzy Go miłują. Warunkiem, aby tę miłość podtrzymać, jest zachowanie nauki Chrystusa. Jest to jednak możliwe dzięki działaniu Ducha Prawdy. Dzięki Niemu uczniowie będą mogli przeniknąć sens nauki Chrystusa i przyswoić ją sobie. Działalność ziemska Jezusa kończy się, ale dzięki Parakletowi słowa Mistrza z Nazaretu staną się bardziej zrozumiałe.