Owoce Ducha Świętego

W Liście do Galatów Paweł wylicza 9 cnót lub łask: „Owocem ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie” (Ga 5,22-23).

Listy tej nie należy traktować jako pełnej, wyczerpującej. Paweł wylicza łaski, które stanowią „owoc Ducha”. Łaski te kształtują sposób życia tych, w których mieszka i których ożywia Duch Święty. Ów „Owoc Ducha” jest przedstawiony jako przeciwieństwo „uczynków ciała”. Wyrażenie „owoc Ducha” wskazuje, że wymienione cechy nie są skutkiem przestrzegania zasad Prawa, ale należy je przypisać mocy Ducha Świętego.

Na samym początku Pawłowej listy „owoców Ducha” znajduje się miłość.

W Nowym Testamencie owa miłość określana jest terminem Agape[1]. Agape, to pragnienie czynienia innym dobra. Jest to uczucie serca i umysłu angażujące całą osobowość człowieka. Jest to dobrowolny wysiłek, na który nas stać tylko z pomocą Bożą. Jest to wyświadczanie dobra dla wszystkich, nawet dla tych, którzy życzą nam źle.

Paweł jednak nie tylko w Liście do Galatów podkreśla szczególne znaczenie miłości (zob. 1Kor 13). Dla Apostoła miłość to nade wszystko cecha Boga, a gdy okazują ją sobie ludzie, jest wypełnieniem Prawa (Rz 13,10). Jest to działanie polegające na dawaniu siebie innym dla ich dobra, niekoniecznie pod wpływem uczucia. Szczególnym przykładem miłości jest Chrystus, który złożył siebie w darze na krzyżu (Ga 2,20; Ef 5,25).