Refleksja nad nauczaniem pneumatologicznym św. Jana Pawła II.
Obdarowanie, które dokonało się we Wcieleniu jest centrum spotkania tego, co boskie z tym co ludzkie. To spotkanie Boga i człowieka w Jezusie Chrystusie jest źródłem nowego życia dla człowieka przyjmującego dzisiaj dar Ducha Świętego. Duch Święty przemienia człowieka wewnętrznie i uzdalnia go do życia duchowego. Łaska, dary Ducha Świętego i charyzmaty to dary Tego, który Sam jest Darem Nieskończonym dla człowieka aby ten mógł żyć duchowym życiem – życiem opartym na Duchu, życiem Bożym. Kiedy człowiek zostaje obdarowany osobowym darem, jakim jest Duch Święty „człowiek staje się «mieszkaniem Ducha Świętego», «żywą świątynią Boga» (por. Rz 8, 9; 1 Kor 6, 19). Przez Ducha Świętego bowiem Ojciec i Syn przychodzą do niego i czynią u niego swe mieszkanie” (DeV 58). Człowiek staje się dzięki temu Bożym człowiekiem: „żyje w Bogu i z Boga: żyje «według Ducha» i «dąży do tego, czego chce Duch»” (DeV 58). Stając się bardziej Bożym człowiek staje się także bardziej ludzkim. Jan Paweł II pisze: „takie wewnętrzne obcowanie z Bogiem w Duchu Świętym sprawia, że człowiek w nowy sposób pojmuje również siebie samego, swoje człowieczeństwo” (DeV 59).
Tutaj możemy upatrywać źródła nadziei dla współczesnego świata. Bóg, „udzielając się w Duchu Świętym jako Dar człowiekowi, przetwarza świat ludzki od wewnątrz, od wnętrza serc i sumień. Na tej drodze cały ów świat — uczestnicząc w tym Darze Bożym — staje się zarazem, jak uczy Sobór, „coraz bardziej ludzki, coraz głębiej ludzki”. (DeV 59) Duch Święty przemienia ludzkie serca i sumienia i dlatego przemienia świat od wewnątrz. Przemiana świata zaczyna się od przemiany jednego człowieka. Kościół jest sakramentem wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem. W Kościele to sakramenty są narzędziami łaski. Dzięki działającemu w nich Duchowi Świętemu Jezus wciąż przychodzi do człowieka i zbawia go tu i teraz. „To nowe przychodzenie Chrystusa za sprawą Ducha Świętego i Jego stała obecność i działanie w życiu duchowym dokonują się w rzeczywistości sakramentalnej.” (DeV 61). Papież podkreślił szczególne znaczenie Eucharystii. W Eucharystii urzeczywistnia się za każdym razem w sposób sakramentalny przyjście Jezusa, „Jego zbawcza obecność: w Ofierze i w Komunii. To przyjście i ta obecność dokonuje się za sprawą Ducha Świętego, wewnątrz Jego misji”. (Dev 62)