Starotestamentowe figury Kościoła.
Czy to oznacza definitywny koniec winnicy?
Czytając Księgę Izajasza napotykamy jeszcze jeden fragment – bardzo zbliżony tematycznie do poprzedniego – w którym Bóg kolejny raz daje wyraz swej miłości do winnicy:
„W owym dniu powiedzą:
Winnic to rozkoszna! Zaśpiewajcie o niej!
Ja, Jahwe, jestem jej stróżem;
nawadniam ją nieustannie;
strzegę jej w nocy i za dnia,
aby jej nie wyrządzono szkody;
nie gniewam się na nią!
Jeśli mi przyniesie ciernie i osty, wydam im wojnę
i spalę je wszystkie razem!
Jeśli się odwoła do mojej protekcji,
zawrze ze mną pokój, będzie miała ze mną pokój!
Nadejdą dni, kiedy Jakub zapuści korzenie,
Izrael wypuści pączki i kwiaty,
a swoimi owocami napełni ziemię!” (Iz 27,2-6).
Jahwe – podobnie jak w pierwszej „Pieśni o winnicy” – opowiada o swoim niestrudzonym działaniu na rzecz winnicy. Tym razem jednak mowa jest nie o minionych znakach dobroci i dowodach miłości, ale o dalszej trosce o nią. Słuszny gniew ustępuje więc miejsca przebaczeniu. Wyraźnie można dostrzec kontrast: o ile w rozdziale piątym Jahwe zagroził, że zakaże chmurom spuszczać deszcz – tak teraz nakazuje deszczowi padać nieustannie; o ile w poprzedniej pieśni Bóg zapewnił ochronę winnicy przez otoczenie jej murem – tak teraz On sam będzie jej stróżem, który dniem i nocą będzie dbał o jej bezpieczeństwo; o ile poprzednio Pan pozwala rosnąć cierniom i ostom w opuszczonej winnicy – tak teraz chwasty te zostaną natychmiast zniszczone w ogniu. Pojawia się więc zapowiedź odnowionej i odrodzonej winnicy, która znów zapuści korzenie i wypełni się dorodnymi winogronami.
Eschatologiczna perspektywa Iz 27,2-6 jest zakorzeniona w idei wiecznego przymierza, jaka zrodziła się pod wpływem wielkich proroków działających podczas wygnania babilońskiego (Ezechiela i Deuteroizajasza), w której gniew Boga spowodowany niewiernością ludu wybranego wprawdzie pociąga za sobą karę, ale nie przekreśla definitywnie samego przymierza i nie zamyka drogi do ostatecznego zbawienia dla narodu, a poprzez jego misję daje nawet szansę na zbawienie całemu światu.
Kto w starożytności mógł uczestniczyć w całej Mszy św.?
Odpowiedzi z podaniem tradycyjnego adresu pocztowego prosimy przesyłać e-mailem na adres: studium@gosc.pl lub pocztą tradycyjną:Administratorem danych osobowych jest Instytut Gość Media (Organizator). Dane osobowe są przetwarzane na podstawie Pani/Pana zgody, w celu przeprowadzenia konkursu, przez okres do zakończenia całego postępowania konkursowego. Dane osobowe mogą być udostępniane uprawnionym organom. Przysługuje Pani/Panu prawo dostępu do treści swoich danych, żądania ich sprostowania, usunięcia, ograniczenia przetwarzania, przenoszenia, wniesienia sprzeciwu, wniesienia skargi do organu nadzorczego. W każdym momencie zgody na przetwarzanie danych w celu przeprowadzenia konkursu jak i opublikowanie wyników mogą zostać wycofane przez kontakt na adres e-mail: sekretariat@igomedia.pl.
Ze względów bezpieczeństwa, kiedy korzystasz z możliwości napisania komentarza lub dodania intencji, w logach systemowych zapisuje się Twoje IP. Mają do niego dostęp wyłącznie uprawnieni administratorzy systemu. Administratorem Twoich danych jest Instytut Gość Media, z siedzibą w Katowicach 40-042, ul. Wita Stwosza 11. Szanujemy Twoje dane i chronimy je. Szczegółowe informacje na ten temat oraz i prawa, jakie Ci przysługują, opisaliśmy w Polityce prywatności.