Miasto Boże
Starotestamentowe figury Kościoła.
Jerozolima – „Miasto Święte” – stanowi zatem centralny punkt całej Ziemi Obiecanej.
Dokładnie tak! A nawet więcej – nie tylko Ziemi Obiecanej, ale wręcz całej ziemi. Jak centrum całej ziemi jest Ziemia Obiecana, tak centralnym punktem Ziemi Obiecanej jest Jerozolima, a w niej Świątynia Pańska. To jest miejsce, na które nieustannie zwrócone są oczy Boga oraz oczy wszystkich Jego wyznawców. W sposób graficzny intuicję tę wyraża pochodząca z 1581 r. mapa autorstwa Heinricha Büntinga (1545-1606), przedstawiająca świat w kształcie trójlistnej koniczyny (z trzema znanymi wówczas kontynentami: Europą, Afryką i Azją), której centrum stanowi właśnie Jerozolima.
Spośród tekstów biblijnych uniwersalne znaczenie Jerozolimy, ku której zwracają się oczy całego świata, pięknie wyraża Psalm 87:
„Na swej Świętej Górze Jahwe miasto założył.
Dlatego bramy Syjonu Jahwe bardziej miłuje
aniżeli inne grody Izraela.
O, Miasto Boże,
jak wspaniałe rzeczy mówią o tobie!
Ciebie Egipt wychwala i Babilon sławi;
należą one do tych, którzy ciebie znają.
Także Filistea, Tyr wraz z Etiopią
również stąd pochodzą, tu się narodzili.
O Syjonie będą z szacunkiem wspominać:
«Każdy tam zrodzony ma wsparcie Najwyższego!»
O tak, Jahwe w księdze narodów wyraźnie zaznacza,
kto stamtąd pochodzi, kto życie tam otrzymał.
A wszyscy Jego wybrańcy, tańcząc, zaśpiewają:
«W Tobie są wszystkie źródła mego życia!»” (Ps 87).
A zatem Jerozolima jest wychwalanym przez wszystkie narody Miastem Bożym”.
