Kapłaństwo w ekonomii zbawienia Starego Testamentu - Pięcioksiąg
Stary Testament ukazuje kapłanów jako osoby przeznaczone do pełnienia kultu Bożego.
Do zadań członków plemienia Lewiego, którym na Synaju została powierzona służba kapłańska (kapłani lewici – Lb 1,50) należało: służba Bogu (na pustyni posługiwali wokół przybytku, nosząc go wraz z Arką Przymierza – Lb 3,21-37, natomiast po wejściu do Ziemi Obiecanej nie otrzymali żadnego terytorium, gdyż ich jednym zadaniem miała być troska o kult we wszystkich sanktuariach Izraela), błogosławienie w imię Boga, interpretowanie Prawa Mojżeszowego (Pwt 10,7-8), rozstrzyganie ważnych sprawy za pomocą świętych losów (hebr. ʼûrîm oraz tummîm – Pwt 17,9.12), składanie i przyjmowanie ofiar (Pwt 18,1.3). Ludzie przeżywający różne sytuacje życiowe szukali u nich rady w kwestii rozeznania woli Bożej (Lb 27,21).
