Zaprezentowali go członkowie powołanego przez niego zespołu.
- Te wytyczne wynikają z przepisów cywilnych i choć mogą sprawiać wrażenie restrykcyjnych, to określają granice, których wobec małoletnich w żaden sposób nie można przekraczać - tłumaczył kapłan.
Ze szczególną troską potraktowano osoby niepełnosprawne; im poświęcono oddzielny rozdział. W kolejnym rozdziale omówiono zatrudnienie personelu opiekuńczo-wychowawczego. W dokumencie mowa jest również o umiejętności rozpoznawania sygnałów ostrzegawczych, które w postawie dorosłego w relacji z małoletnimi mogą świadczyć o odchyleniu od normy.
Podkreśla się też uwrażliwianie oraz edukację dzieci i młodzieży odnośnie do ochrony swojej intymności oraz kodeksu zachowań chroniącego ich godność. Powinni oni znać możliwość bezpiecznego zgłoszenia zaufanej osobie ewentualnych naruszeń ze strony dorosłych, animatorów czy rówieśników.
Mowa jest także o tym, czego unikać, by nie zostać niesłusznie posądzonym o czyn karalny w tym względzie. Wyliczono ponadto przepisy prawa państwowego i kościelnego w sprawie nadużyć seksualnych oraz podkreślono, jak reagować na oznaki wykorzystania seksualnego lub na wiadomość o nim. Przypomina się również w dokumencie o procedurze postępowania kanonicznego w takich przypadkach.
Istotny zapis dotyczy pomocy ofiarom, które nie mogą zostać pozostawione samym sobie. Mowa jest też o zasadach formacji i profilaktyki, zwłaszcza w seminariach duchownych. Wypracowano normy i zasady opieki duszpasterskiej wobec osób dotkniętych przemocą seksualną.