Raduj się!

Orędzie anioła rozpoczyna szczególne pozdrowienie chaire, które najczęściej jest tłumaczone jako „bądź pozdrowiona”, czy „zdrowaś”. Tymczasem pozdrowienie to jest formą rozkazującą – raduj się! Określenie chaire jako pozdrowienie w Starym Testamencie nie występuje w ogóle, natomiast w Ewangeliach zaledwie kilkakrotnie, albowiem Żydzi zazwyczaj pozdrawiali się określeniem szalom – „Pokój niech będzie z tobą”. Na kartach Starego Przymierza owo chaire występuje w miejscach, gdzie chciano podkreślić wielką radość. W ten sposób zwiastowano wielką radość, obietnicę wyzwolenia albo jakieś nadzwyczajne wydarzenie, np. radość Izraelitów z Bożych znaków, o których opowiedział im Aaron (Wj 4,31), radość Saula kiedy Dawid pokonał Goliata (1 Sm 19,5), radość ludu po konsekracji świątyni (1 Krl 8,66).

Anioł pozdrawia Maryję pełnym atencji: „raduj się”. Nie jest to tylko proste powitanie, ale  ten sposób zostaje ukazana od samego początku zarówno wyjątkowość osoby, do której zostało skierowane, jak i unikatowość faktu, który stanie się Jej udziałem. Pozdrowienie anioła jest wezwaniem do radości, jaką będą dla całego ludu narodziny Jezusa, stąd nawiązanie do starotestamentalnych tekstów prorockich (So 3,10-18; Jl 2,21.23 i Za 9,9).

Źródłem i motywacją tej radości jest duchowy stan Maryi, który św. Łukasz wyraża terminem kecharitomene, oraz Boża obecność, o czym anioł mówi na końcu: „Pan jest z Tobą” (Łk 1,28).

Pozdrawiając Maryję i równocześnie określając jej stan duchowy, anioł wypowiada bardzo trudne do wyjaśnienia słowo: kecharitomene. Łaciński tekst Wulgaty, a za nim i wiele innych tłumaczeń, oddaje ten termin jako „gratia plena” czyli „łaski pełna”. Inne przekłady podają tłumaczenia: „przepełniona łaską”, „która jesteś najbardziej wyróżniona”, „której udzielono szczególnej łaski”, „ty, która byłaś i pozostajesz przedmiotem życzliwości ze strony Boga”, „ty byłaś i pozostajesz przedmiotem Bożej łaski”, „wybrana przez Boga”, „uprzywilejowana”, „obdarzona łaską”, „która znalazłaś łaskę”[15]. Bóg obdarzył Maryję wewnętrzną łaską, która Ją oczyściła i uświęciła, aby mogła stać się matką Mesjasza pozostając dziewicą. Była Ona wybrana i przygotowana przez Boga. Była bez grzechu, była Niepokalanie Poczęta. Maryja była pozbawiona skłonności do grzechu i pozostała w tym stanie do końca ziemskiej egzystencji.  Można powiedzieć, iż określenie „Pełna Łaski” stało się nowym imieniem, jakie Maryja otrzymuje od Boga podczas zwiastowania. Imię to oznacza nie tylko Jej posłannictwo odnoszące się do całej ludzkości, ale także wielką przychylność Boga i Jego miłość do Niej.

Ostatnią częścią powitania anielskiego jest wyrażenie „Pan z Tobą”, które może być równoznaczne z życzeniem: „Pan niech będzie z tobą” ale też i ze stwierdzeniem Bożej obecności: „Pan jest z tobą”. Wyrażenie takie zazwyczaj pojawia się w Piśmie Świętym wówczas, gdy Bóg powierza człowiekowi jakieś szczególnie trudne i ważne zadanie, zapewniając jednocześnie pomoc i opiekę. Maryja otrzymując szczególne zadanie wydania na świat Zbawiciela, otrzymuje zapewnienie Bożej pomocy. Bóg towarzyszy swoją mocą i łaską człowiekowi w pełnieniu misji dla dobra Ludu Bożego. Jest to deklaracja, że Bóg wiąże się z kimś i jest z nim we wszystkich istotnych sprawach i w decydujący sposób zapewnia pomoc. Maryja jest pierwszą osobą Nowego Testamentu, która otrzymuje takie zapewnienie. Jej powołanie jest powołaniem niezwykłym dla całego Ludu Bożego. Dzięki temu, że „Pan jest z Nią”, mająca nastąpić w przyszłości walka z wrogami Boga zakończy się zwycięstwem.